Zastanawialiście się kiedyś, co zrobilibyście, mając możliwość cofnąć się w czasie? Co zmienilibyście w swoim życiu? A może pozwolilibyście wydarzeniom biec swoim rytmem?
Przed takim dylematem stanął Elias Ein-bohater powieści „Księga życia”.

Elias-Żyd, mieszkający w Wiedniu, postanawia przenieść się na emeryturę do spokojnego Braunau. Los sprawia, że wprowadza się do rodzinnego domu Adolfa Hitlera, kiedy zagłębia się w zakamarki nowej siedzimy, w dziecięcym pokoju trafia na przejście do tajemniczego pomieszczenia, które okazuje się olbrzymią biblioteką. Początkowo Elias nie do końca zdaje sobie sprawę, z rangi swojego odkrycia, dopóki nie trafia na Wielką Księgę Życia, w której sam Stwórca zapisuje losy każdego człowieka. W kolejnych wpisach Elias odnajduje życiorysy swojej rodziny i przyjaciół, jednak to nie wszystko. Okazuje się bowiem, że Księga ma magiczną moc przenoszenia ludzi do przeszłość, dzięki temu Elias ma okazje zmienić bieg historii. Mężczyzna postanawia nie dopuścić do wybuchu II wojny światowej poprzez...zabicie Hitlera. Jednak czy mu się uda? Tego Wam nie zdradzę.

Po przeczytaniu „Księgi życia” mam mieszane uczucia. Widać, że autor ma olbrzymią lekkość pióra, pisze naprawdę dobrze, ma piękny styl, jednak mam wrażenie, że przyłożył większą wagę do formy, niż do treści. Pierwsza połowa niesamowicie mnie nużyła, czytało się dobrze, ale nic ponad to, dopiero druga połowa naprawdę mnie zaciekawiła. Podoba mi się sam pomysł ale wydaje mi się Samak, nie wykorzystał w pełni potencjału tego, naprawdę wdzięcznego tematu. Może zabrakło doświadczenia? Wszak jest to literacki debiut autora. Ciężko jest mi ocenić tę książkę, gdyż coś mi w niej nie gra, jednak nie potrafię do końca sprecyzować co. Nie budzi we mnie żadnych emocji, ot taka powiastka na dobranoc.
Jest za to jedna rzecz, która mnie zachwyciła, a mianowicie wydanie. Jest bardzo dobre i z pewnością będzie stanowić piękną ozdobę niejednej biblioteczki.
Co do samego autora, to z pewnością przeczytam jego kolejną książkę, gdy takowa się ukaże, z czystej ciekawości.

„Księgę życia” polecam tym czytelnikom, którzy szukają książki do poduszki, ale nie gustują w romansach. Książka nie jest zła, w oryginalny sposób przedstawia starą maksymę "co komu pisane, to go nie minie" i kwestia refleksji, czy to my decydujemy o naszym życiu, czy też wszystko jest z góry zaplanowane naprawdę mnie zaintrygowała, ale jeśli nie chcecie się rozczarować, nie powinniście mieć zbyt dużych wymagać wobec tej lektury.

www.ksiazkoholiczka94.blogspot.com

Zastanawialiście się kiedyś, co zrobilibyście, mając możliwość cofnąć się w czasie? Co zmienilibyście w swoim życiu? A może pozwolilibyście wydarzeniom biec swoim rytmem?
Przed takim dylematem stanął Elias Ein-bohater powieści „Księga życia”.

Elias-Żyd, mieszkający w Wiedniu, postanawia przenieść się na emeryturę do spokojnego Braunau. Los sprawia, że wprowadza się do...