Niemal dwanascie miesiecy wyjete z czytelniczego zycia. Przeczytanie pelnej serii “Wheel of Time” (w orginale) tyle mi zajelo. W tym czasie zrobilem jedynie jedna parutygodniowa przerwe by przeczytac dlugo oczekiwane zakonczenie innego cyklu powiesciowego.
Nie byl to czas do konca zmarnowany, choc przez caly ten czas mialem mieszane uczucia. Z jednej strony cykl nalezy pochwalic za wspaniale wykreowany swiat – z pelni rozwinieta geografia, historia, mitologia, etnografia. Wszystko to bardzo przemyslane I calosciowe. Kolejnym plusem jest to, ze w przeciwienstwie do naiwnego fantasy, nie ma tutaj magii. Wszysko co jest tam ponad-naturalnego, z naszego punktu widzenia, oparte jest na “fizyce” tamtego swiata oraz na technologicznych artefaktach wysko rozwinietej, zaginionej cywilizacji.

Slaba strona jest schematyzm, w szczegolnosci w poczatkowych tomach cyklu. Z czasem jednak perspektywa sie rozszeza, historia staje wielowatkowa, postacie glebsze psychologiczne I emocjonalnie. Im blizej konca, tym bardziej lektura staje sie satysfakcjonujaca.
Autor (a wlasciwie Autorzy) wykonali kolosalna prace tworzac kompleksowa histore schylku trzeciej ery swiata, zawierajace pare tysiecy postaci w czago co najmniej setke postaci pierwszoplanowych.
Serie polecam, ale tylko tym wytrwalym I posiadajacym duzo wolnego czasu.

Niemal dwanascie miesiecy wyjete z czytelniczego zycia. Przeczytanie pelnej serii “Wheel of Time” (w orginale) tyle mi zajelo. W tym czasie zrobilem jedynie jedna parutygodniowa przerwe by przeczytac dlugo oczekiwane zakonczenie innego cyklu powiesciowego.
Nie byl to czas do konca zmarnowany, choc przez caly ten czas mialem mieszane uczucia. Z jednej strony cykl nalezy...