Miały być reportaże o Berlinie. Wiązałam ich treść również z murem, tym fizycznym atrybutem komunizmu, co sam tytuł sugeruje. Co ostatecznie dostałam? Zlepek historii o ludziach i to nieszczególnie mocno powiązanych z tym miastem, gdyż są w większości są "przybyszami", nie stanowią pełnej integracji z wybranym środowiskiem. Tak sobie dzięki nim emigrujemy i porównujemy Wschód z Zachodem. Berliński mur upadł prawie 30 lat temu, ale mury, które sami stawiamy, nie tylko separują nas od otoczenia, ale nie pozwalają iść do przodu.

Na szczęście publikacja posiada też kilka tekstów, które oddają ducha zagadnienia i trafiają do mnie również ze względu na sposób przedstawiania zdarzeń, m.in.: "Przesunięcie fazy","Tylko nie matura,córeczko","Las palmowy,las sosnowy". Te teksty oddają różne spojrzenie na kwestie podziału, które są tworzone głównie przez ludzką mentalność, psychologiczne bariery, takie a nie inne nastawienie do rzeczywistości. Tylko wciąż niewiele tu samego Berlina, bo równie dobrze mógłby być to relacje z innych miast Europy. Oczywiście nie wymażemy i nie zastąpimy go innym słowem w treści "Pan Człowiek z kliniki Berlin-Buch" czy "Iś bin ajn Berliner" - to te, dzięki którym będziemy mogli "zatopić się" w dzielnicach niemieckiej stolicy. Możemy przejść ulicami miasta, choć już nie tego, które pamiętamy z dawnych lat, gdyż - jak twierdzą bohaterowie tych historii - z niego niewiele zostało.

Mur w zbiorze pod redakcją Wójcińskiej jest uosobieniem świata bez granic i podziałów. Odnosi się nie tyle do dawnej rzeczywistości i fizycznie nadanych ram, co do dzisiejszego społeczeństwa i odbioru, nie tylko przez pryzmat historii i mitu, ale również wszechobecnej komercjalizacji życia. Ostatecznie jednak odniosłam wrażenie, że to przypadkowość w doborze tekstów odegrała tu większą rolę niż ich przesłanie.

Miały być reportaże o Berlinie. Wiązałam ich treść również z murem, tym fizycznym atrybutem komunizmu, co sam tytuł sugeruje. Co ostatecznie dostałam? Zlepek historii o ludziach i to nieszczególnie mocno powiązanych z tym miastem, gdyż są w większości są "przybyszami", nie stanowią pełnej integracji z wybranym środowiskiem. Tak sobie dzięki nim emigrujemy i porównujemy...