Kamil Janicki to obecnie jeden z najpoczytniejszych autorów książek historycznych. I chociaż przeciętny Polak rzadko sięga po książkę, a w szczególności historyczną, to jego publikacje ukazały się łącznie w nakładzie 150 tysięcy egzemplarzy i bardzo szybko stały się bestsellerami.

Janicki w wieku swoich pracach jako główne bohaterki obiega kobiety, o których dotychczas mówiło się rzadko albo wcale. W mojej opinii jego książki znakomicie wpisują w nurt tzn. herstorii, która obecnie staje się coraz bardziej popularna na świecie, a w Polsce stawia dopiero nieśmiałe kroki.

W listopadzie 2015 roku miała premierę kolejna książka, którą zaliczyłabym do książek herstorycznych, czyli ''Żelazne damy. kobiety, które budowały Polskę''. Już sam tytuł wydaje się być bardzo zachęcający i sugerujący, że autor będzie starał się odkryć przed czytelnikami dotąd nieznane fakty dotyczące powstania naszego kraju. Janicki zabiera nas w głąb mrocznych i pogańskich terenów, a za główne przewodniczki obiera Dobrawę, Odę i Emnildę, czyli żony pierwszych Piastów.

Autor przedstawia bohaterki powieści jako silne, niezależne kobiety, które potrafiły wejść w politykę i doskonale się w niej odnaleźć. Co ciekawe, Janicki dosyć szeroko przedstawia także ich rodziny i polityczne powiązania, co według mnie bardzo ubogaca tę pozycję i daje obraz tego, że w tamtym okresie wszystko miało swoje logiczne uzasadnienie i żadne małżeństwo nie było aranżowane bez powodu.

Dobrawa, Oda i Emnilda to kobiety, które doskonale wiedzą, czego chcą i w jaki sposób mogą to osiągnąć. Z jednej strony nie boją się sięgać nawet bo najbrutalniejsze metody, z drugiej zaś doskonale wiedzą, że niekiedy wystarczy tylko częstsze zapraszanie męża do swego łoża, nawet jeśli jest brutalnym poganinem.


Moim głównym zastrzeżeniem do tej książki jest zbytnie spłycenie i zbeletryzowanie niektórych wątków, przez co książka traci według mnie na wiarygodności. Doskonale wiem, że materiał źródłowy z tamtego okresu nie jest najbogatszy i ciężko zbudować spójny obraz ówczesnej sytuacji politycznej czy społecznej, co autor sam przyznaje na końcu książki. Jednak niektóre dialogi, które rzekomo mogłyby odbyć się między postaciami, były tak infantylne i sztuczne, że momentami odechciewało mi się czytać.

Mimo że nie lubię tego okresu historycznego, to cieszę się, że mogłam przeczytać tę pozycję, bo mimo moich delikatnych zastrzeżeń ta książka to kawał dobrej roboty. Napisanie książki historycznej to nie lada wyzwanie, a napisanie ciekawej książki historycznej, po którą sięgnie nie-historyk i nie odłoży jej po pięciu pierwszych stronach to prawdziwy talent., I Janickiemu jak zwykle się to udało.

Recenzja ukazała się na blogu www.zajkowskaczyta.blogspot.com

Kamil Janicki to obecnie jeden z najpoczytniejszych autorów książek historycznych. I chociaż przeciętny Polak rzadko sięga po książkę, a w szczególności historyczną, to jego publikacje ukazały się łącznie w nakładzie 150 tysięcy egzemplarzy i bardzo szybko stały się bestsellerami.

Janicki w wieku swoich pracach jako główne bohaterki obiega kobiety, o których dotychczas...