Zachęcona pozytywnymi ocenami postanowiłam w końcu i ja sięgnąć po tę serię. Co mogę powiedzieć? Tak, tak, tak! Takie książki chcę czytać. Wessało mnie całkowicie, nie mogłam się oderwać od lektury, poczułam się wrzucona w zupełnie inny wymiar, jak podczas oglądania jednego z moich ulubionych seriali „The Expanse” (na marginesie, czekam tu na wznowienie polskiej wersji książkowego pierwowzoru).

Autor przenosi nas w odległą przyszłość, gdzie Ziemia/Terra jest już tylko legendą, Galaktyka została wyniszczona przez wojny z Obcymi i Maszynami, a w tym wszystkim zostaje osadzony świetny bohater, Myrton Grunwald i jego nie do końca normalna załoga, oraz tajemnica do odkrycia.

Urzekł mnie świetnie skonstruowany przez autora świat. Wypalona Galaktyka zrobiła na mnie ogromne wrażenie, jak również samo zagadnienie Głębi. Podobało mi się też, że dostałam coś więcej niż kolonizację kosmosu i spotkania z Obcymi, mianowicie autor posunął się w przyszłość o wiele dalej, gdzie ludzkość przeszła już przez etap walk z innymi formami życia, jak i walk z Maszynami, które były równorzędną, jak nie wyższą intelektualnie formą. SI wciąż istnieje, ale musiała zostać wykastrowana. Co czeka nas dalej?

Podobało mi się też zróżnicowanie, mam na myśli tutaj sekty, Stripsowie, Elohim (chociaż o nich chciałabym dowiedzieć się więcej). Genotransformacja, dostosowywanie się ludzi do warunków na planecie, a nie koniecznie terraformowanie planety pod ludzi… to wszystko było ciekawe i stworzyło interesujący obraz przyszłego wszechświata. Trudno wymienić dokładnie wszystko co mi się podobało, znacznie łatwiej przychodzi mi pisanie o tym, co mi przeszkadzało. A tutaj nie było wiele takich rzeczy.

Oprócz świetnego tła, historię tworzą bohaterowie, bez intrygujących postaci nie ma dla mnie dobrej książki. A tutaj było ich dużo, wszyscy ładnie scharakteryzowani, nie tylko załoga głównego bohatera, ale też Nat, Kirke Bloom i wielu innych mieli coś w sobie, co sprawiało, że się do nich przywiązałam, a to jest dla mnie bardzo ważne.

Wystawiam bez zastanowienia dziewięć, z wyraźną tendencją wzrostową, mam ochotę na więcej i z całą pewnością sięgnę po kontynuację.

Zachęcona pozytywnymi ocenami postanowiłam w końcu i ja sięgnąć po tę serię. Co mogę powiedzieć? Tak, tak, tak! Takie książki chcę czytać. Wessało mnie całkowicie, nie mogłam się oderwać od lektury, poczułam się wrzucona w zupełnie inny wymiar, jak podczas oglądania jednego z moich ulubionych seriali „The Expanse” (na marginesie, czekam tu na wznowienie polskiej wersji...