Klimatyczne i przekonujące przedstawienie Nowego Yorku. Mniej wiecej do połowy książki historia była całkiem dobrze prowadzona. Nieststy, groteska "scen grozy" źle zniosła próbę czasu, rzucanie w twarz czytelnika aluzjami praktycznie od samego początku zabiło drugą część powieści, a samo zakończenie było przewidywalne.

Klimatyczne i przekonujące przedstawienie Nowego Yorku. Mniej wiecej do połowy książki historia była całkiem dobrze prowadzona. Nieststy, groteska "scen grozy" źle zniosła próbę czasu, rzucanie w twarz czytelnika aluzjami praktycznie od samego początku zabiło drugą część powieści, a samo zakończenie było przewidywalne.

Nie będę ukrywał, to nie był przypadkowy zakup. Kiedy tylko Wydawnictwo Vesper umieściło ten tytuł w swoich zapowiedziach wydawniczych, wiedziałem, że bardzo szybko trafi na moją półkę. Jak dotąd, filmowy Harry Angel a raczej „Angel Heart” (1987) reżyserii Alana Parkera, był dla mnie obrazem nie do końca pojętym. Może też dlatego, że zbyt szybko po niego sięgnąłem, więc kiedy teraz na horyzoncie pojawiła się książka, od której wszystko się zaczęło, była to doskonała okoliczność by rozwiać wszelkie wątpliwości.

Kiedy już byłem przy końcu lektury, jeszcze raz włączyłem sobie filmowy zwiastun i śmiem twierdzić, że książka jest o wiele bardziej „przyjazna”. Może to magia zwiastunów, kiedy w ciągu kilku minut, wykreowany zostaje obraz w najbardziej szokujący i intrygujący sposób. Może właśnie dlatego, ten chaotyczny splot scen i wydarzeń, formułuje nie zawsze jasny przekaz. Mimo wszystko, postać grana wówczas przez Roberta De Niro utkwiła w mej pamięci bardzo wyraźnie. Pan w garniturze z przenikliwym i tajemniczym spojrzeniem, z gustowną laską dyktujący warunki układu pośród dymu drogich cygar. To była magia.

O fabule słów kilka. Lata pięćdziesiąte. Harry Angel (filmowy Mickey Rourke) to nowojorski prywatny detektyw, który pewnego dnia otrzymuje wyjątkowe zlecenie mające na celu odnalezienie zaginionego przed laty sławnego muzyka Johnny'ego Favorite'a. Od tego momentu, dla śledczego nic już nie będzie tak jak przedtem. Nowy Jork otwiera przed detektywem zupełnieinne oblicze. Bardziej mroczne i niepojęte. Magia voodoo i seryjne morderstwa nie ułatwiają rozwiązanie powierzonego mu zadania. Stają się przeszkodą, a jednocześnie jedyną drogą prowadzącą ku prawdzie.

Od samego początku książki, czuje się wyjątkowy klimat. Pierwsze zdanie „Był piątek trzynastego…” nastraja czytelnika na wyjątkową podróż, a dalej? A dalej jest tylko lepiej. Dostojny pan Louis Cyphre (odpowiednio wypowiedziane, nie pozostawia złudzeń z kim mamy do czynienia),odwrócone pięcioramienne gwiazdy czy chociażby restauracja pierwszego spotkania przy 5 Alei o numerze 666. William Hjortsberg nie boi się tak wyraźnych „mrugnięć”, bo mimo jasnego przekazu udało mu się stworzyć zagadkową i mroczną historię. Mało tego, zakończenie, choć na pewnym etapie trochę intuicyjnie wyczuwalne, zaskakuje, a przecież o to właśnie chodzi.

Świetnie został przedstawiony klimat lat pięćdziesiątych. Podział na biednych i bogatych, "białych" i wciąż pogardzanych "czarnych". Knajpy, restauracje jak i puby gdzie można posłuchać "żywej" muzyki. To miejsca, które będziemy często odwiedzać, śledząc pracę tytułowego detektywa. Bez zbędnych przeskoków, czy retrospekcji. Krok po kroku, w jednym rytmie.

„Harry Angel” to bardzo dobra opowieść. To kryminał w stylu noir, który w połączeniu z okultystycznym horrorem ukazuje mroczne oblicze nowojorskiej społeczności. To historia, która trzyma w napięciu i rozdział za rozdziałem pochłania do samego końca.

Nie będę ukrywał, to nie był przypadkowy zakup. Kiedy tylko Wydawnictwo Vesper umieściło ten tytuł w swoich zapowiedziach wydawniczych, wiedziałem, że bardzo szybko trafi na moją półkę. Jak dotąd, filmowy Harry Angel a raczej „Angel Heart” (1987) reżyserii Alana Parkera, był dla mnie obrazem nie do końca pojętym. Może też dlatego, że zbyt szybko po niego sięgnąłem, więc...

Ta książka ma w sobie coś naprawdę oryginalnego i niepowtarzalnego. Super zakończenie, w ogóle się nie spodziewałam, a czytałam już dużo horrorów, czy kryminałów.🌟 A i prawda, że dosyć brutalna książka.

Ta książka ma w sobie coś naprawdę oryginalnego i niepowtarzalnego. Super zakończenie, w ogóle się nie spodziewałam, a czytałam już dużo horrorów, czy kryminałów.🌟 A i prawda, że dosyć brutalna książka.

Niedotrzymywanie zobowiązań nie popłaca; szczególnie jeśli drugą stroną umowy jest niejaki Louis Cyphre.
Świetny, klimatyczny kryminał, z zakończeniem które zmusza do myślenia.
Na podstawie książki nakręcono film o tym samym tytule; polecam jednak najpierw przeczytać książkę:)

Niedotrzymywanie zobowiązań nie popłaca; szczególnie jeśli drugą stroną umowy jest niejaki Louis Cyphre.
Świetny, klimatyczny kryminał, z zakończeniem które zmusza do myślenia.
Na podstawie książki nakręcono film o tym samym tytule; polecam jednak najpierw przeczytać książkę:)

Cóż, pochwalę się, że już po około 50 stronach przewidziałem zakończenie. Aż się zastanawiam, czy intencją autora było, by czytelnik tak szybko zorientował się, o co chodzi w tej historii. Bez względu na to, jaka jest odpowiedź, tę powieść czyta się dobrze nawet po odgadnięciu jej finału. Ma ona bowiem przyjemny, mroczny klimat i jest na tyle interesująca, że ma się ochotę poznać szczegóły przewidzianego zakończenia, bo przecież... diabeł tkwi w szczegółach... ;)

Cóż, pochwalę się, że już po około 50 stronach przewidziałem zakończenie. Aż się zastanawiam, czy intencją autora było, by czytelnik tak szybko zorientował się, o co chodzi w tej historii. Bez względu na to, jaka jest odpowiedź, tę powieść czyta się dobrze nawet po odgadnięciu jej finału. Ma ona bowiem przyjemny, mroczny klimat i jest na tyle interesująca, że ma się ochotę...

Nie chce pisać, że książka mi sie nie podobała bo doczytałem do końca ale wydaje mi sie, że nie do końca wytrzymała próbę czasu. Niby horror ale nie horror, niby groza ale nie groza. Czarna msza tez jakas groteskowa. Jak dla mnie fabula bardzo przewidywalna. To co mi sie podobała to uchwycony klimat ówczesnego nowego Yorku

Nie chce pisać, że książka mi sie nie podobała bo doczytałem do końca ale wydaje mi sie, że nie do końca wytrzymała próbę czasu. Niby horror ale nie horror, niby groza ale nie groza. Czarna msza tez jakas groteskowa. Jak dla mnie fabula bardzo przewidywalna. To co mi sie podobała to uchwycony klimat ówczesnego nowego Yorku

wiele lat temu widziałem film i zrobił na mnie duże wrażenie, teraz miałem okazję przeczytać książkę... no i gdy porównuje jedno z drugim (film sobie odświeżyłem po przeczytaniu książki),to zdecydowanie wygrywa książka

wiele lat temu widziałem film i zrobił na mnie duże wrażenie, teraz miałem okazję przeczytać książkę... no i gdy porównuje jedno z drugim (film sobie odświeżyłem po przeczytaniu książki),to zdecydowanie wygrywa książka

Całkiem ciekawy, lekko horrorowaty kryminał. Główny bohater prowadzony w chandlerowskim stylu. Fabuła dość zagmatwana ale dająca się ogarnąć pamięcią. Postaci wyraziste, świat przedstawiony raczej mroczny. Elementy okultystyczne dają atmosferę tajemniczości.

Oczekiwałem czegoś zachwycającego, dostałem dobry kryminał. Warto, ale bez przesady.

Całkiem ciekawy, lekko horrorowaty kryminał. Główny bohater prowadzony w chandlerowskim stylu. Fabuła dość zagmatwana ale dająca się ogarnąć pamięcią. Postaci wyraziste, świat przedstawiony raczej mroczny. Elementy okultystyczne dają atmosferę tajemniczości.

Oczekiwałem czegoś zachwycającego, dostałem dobry kryminał. Warto, ale bez przesady.

Ciekawa mieszanka kryminału, thrillera i horroru.

Detektyw Harry Angel podejmuje się pozornie łatwego zlecenia. Jednak poszczególne tropy prowadzą donikąd.

Fajny, mroczny klimat powieści, ciekawy pomysł na książkę realistyczni bohaterowie, język powieści jak najbardziej współgra z gatunkiem, ciekawe, momentami dowcipne dialogi. Ostatnie kilkadziesiąt stron - super. Nietuzinkowe zakończenie, gdzie interpretacja do pewnego stopnia należy do czytelnika.

Pozycja intryguje, zaciekawia, zmusza do analizy. Można odnieść wrażenie że analizując postępowanie głównego bohatera jesteśmy obok i uczestniczymy w wydarzeniach. Jak dla mnie bardzo dobra pozycja. 7/10.

Ciekawa mieszanka kryminału, thrillera i horroru.

Detektyw Harry Angel podejmuje się pozornie łatwego zlecenia. Jednak poszczególne tropy prowadzą donikąd.

Fajny, mroczny klimat powieści, ciekawy pomysł na książkę realistyczni bohaterowie, język powieści jak najbardziej współgra z gatunkiem, ciekawe, momentami dowcipne dialogi. Ostatnie kilkadziesiąt stron - super. ...

Przehajpowane, przekombinowane dziełko zmierzające od samego początku donikąd. W połowie opowieści autor zorientował się, że sprzedaje czytelnikowi pustego, intelektualnego kloca i postanowił ewakuować się, pozostawiając opowiadaną historię samopas. Do połowy niezły kryminał noir zamienia się w bezwładny, chaotyczny ciąg coraz bardziej niedorzecznych zdarzeń, a rozwiązanie intrygi powinno być wykładane na kursach pisarskich pt. "Jak nie zamykać zagadek kryminalnych". Brak pomysłów autor zastępuje (jakżeby inaczej) przesadnym okrucieństwem i gore. Pod tym horrorowym lukrem jest jednak brak treści, miałki przekaz i dziurawa logicznie intryga.
Filmu nie widziałem, nie znałem zatem "porażającego" twista fabularnego, którego zresztą domyśliłem się po 13 stronach lektury, co nie było trudne, skoro autor od początku wali czytelnika przez łeb subtelnościami typu Louis Cyphre i w powiązaniu angielski tytuł powieści "Falling angel".
Największą słabością jest w tym bajzlu protagonista-narrator, jako postać i centralny punkt intrygi. Jako zaletę wymieniłbym jedynie klimat kryminału noir przez część powieści i to, że się szybko czyta, reszta do kosza.

Przehajpowane, przekombinowane dziełko zmierzające od samego początku donikąd. W połowie opowieści autor zorientował się, że sprzedaje czytelnikowi pustego, intelektualnego kloca i postanowił ewakuować się, pozostawiając opowiadaną historię samopas. Do połowy niezły kryminał noir zamienia się w bezwładny, chaotyczny ciąg coraz bardziej niedorzecznych zdarzeń, a rozwiązanie...