Historia, którą opisała autorka zaczyna się z pozoru przyjemnie. Powiedziałabym, że niepozornie. Jednak z upływem czasu napływają ciemne chmury i ciężar przytłacza nie tylko Annę, ale także czytelnika. Przenosimy się z lekkiej opowiastki o młodości, marzeniach i zauroczeniu do miejsca, w którym staje czas, a biel zalewa świadomość. W głowie i w sercu zostaje pustka, a z marzeń strzępy. Wewnętrzne „Ja” Anny zostaje zdeptane, przytłoczone i osamotnione. We dnie, w nocy” to książka, która porusza ważny temat. To historia zawierająca fakty… To apel dla kobiet, rodziców, mężów… To pigułka wsparcia i nadziei… Autorka w ciekawy sposób przedstawiła problem, zobrazowała ból, znieczulicę i moralność (a może jej brak) postaci. Całość wciągająca… intrygująca i frustrująca (chciałoby się ostrzec młodą dziewczynę, a jej rodziców opieprzyć). Najbardziej spodobały mi się fragmenty Anioła Stróża, które są uzupełnieniem i pozwalają spojrzeć na całość z innej perspektywy. Nadają powieści świeżości. Kobieta to nie przedmiot… a gwałt często bywa przemilczany… jednak nigdy nie jest zapomniany! Interesująca książka, napisana w ciekawy sposób, a do tego jeszcze okładka, która jest krucha i ulotna jak osobowość, jak nadzieja i marzenia. Bywa tak, że czasem tylko Anioł Stróż przy nas wiernie trwa… Życia nie można zacząć od nowa, ale można na nowo, zmieniając je… wystarczy spróbować, zaufać… i zrobić detoks…

http://www.zapiski-okularnicy.pl/2015/08/agata-koakowska-we-dnie-w-nocy.html

Historia, którą opisała autorka zaczyna się z pozoru przyjemnie. Powiedziałabym, że niepozornie. Jednak z upływem czasu napływają ciemne chmury i ciężar przytłacza nie tylko Annę, ale także czytelnika. Przenosimy się z lekkiej opowiastki o młodości, marzeniach i zauroczeniu do miejsca, w którym staje czas, a biel zalewa świadomość. W głowie i w sercu zostaje pustka, a z...