Dziś książka, która podobno 'jest niebezpieczna w sposób, w jaki literatura ma być niebezpieczna - budzi uśpioną wrażliwość'. Moja wrażliwość najwyraźniej nie jest jeszcze uśpiona, albo to jeszcze stan uważności, który został mi po lekturze Baumana. Houellebecq nie powiedział mi nic nowego, po prostu pozwolił na luksus rozmyślania o rzeczach, o których w ciągu dnia celowo nie myślę, żeby jakoś funkcjonować.

Niestety, Houellebecq bywa też efektowny i błyskotliwy, co zawsze robi na mnie wrażenie, ale czego ostatecznie nie cenię.

Jest też coś niepokojącego w tym, jak modlą się do niego dwie znajome osoby, które marnie radzą sobie z życiem i które u pana H. znalazły wytłumaczenie dlaczego. Z takim czytaniem nie chcę mieć nic wspólnego.
Z innym, jak najbardziej.

Czytałam kiedyś 'Poszerzenie pola walki' z Ówczesnym Aktualnym. Ja byłam zachwycona. On powiedział: 'Nie jest tak źle, jak on pisze'. Fajnie byłoby usłyszeć w tym zdaniu naiwność i energię człowieka, który ma nadzieję żyć inaczej. Niestety ja słyszałam raczej: 'Jest tak źle, jak pisze pan H., ale ja nie umiem sobie z tym poradzić i będę udawał, że jest super!' Ludzie, którzy się boją, brzydko pachną, prawda? Myślę, że Houellebecq ma rację, ale jakoś mnie to nie dołuje. Czuję ulgę, że ktoś to napisał. 'Z moich, skromnych co prawda, rozważań wynikało, że kultura to tylko niezbędna rekompensata za nieszczęścia, jakie na nas spadają'. I kiedy książka jest tak dobra jak 'Platforma', jest to nie tylko niezbędna, ale chwilami nawet wystarczająca rekompensata.

Dziś książka, która podobno 'jest niebezpieczna w sposób, w jaki literatura ma być niebezpieczna - budzi uśpioną wrażliwość'. Moja wrażliwość najwyraźniej nie jest jeszcze uśpiona, albo to jeszcze stan uważności, który został mi po lekturze Baumana. Houellebecq nie powiedział mi nic nowego, po prostu pozwolił na luksus rozmyślania o rzeczach, o których w ciągu dnia celowo...