Kolejna część "Mistborn" podnosi poprzeczkę znacznie wyżej niż pierwszy tom. Zasłużył nawet na 10 gwiazdek ode mnie, bo... Elend. Damn, przy poprzedniej części pisałam, że rzucił mi się w oczy, bo może ciekawie rozwinąć się w drugim tonie - i nie myliłam się. Idealista i uczony, który nagle zostaje królem, musi nauczyć się rządzić, w dodatku w momencie, kiedy jego miasto jest oblężone... Tak, to zdecydowanie typ postaci, który mnie zachwyca. W dodatku zamieszany w ten polityczny burdel, co jeszcze bardziej mi odpowiada :)

Opórcz Elenda ciekawie prezentuje się wątek Vin, Breeze'a (który, notabene, nie dostaje za bardzo zakończenia... mam nadzieję, że będzie o nim więcej w kolejnej części), nawet Sazeda, którego początkowo nie lubiłam, ale później nawet się do niego przekonałam. Cała historia jest niczym zbiór nici, które splatają się ze sobą tworząc misterny wzór; widać, że wszystko zostało zaplanowane i dopięte na ostatni guzik, tak że w zasadzie nie ma żadnych dziur fabularnych.

O Brandonie Sandersonie wielokrotnie już pisałam. Więc powtórzę się, ale krótko. Niesamowity styl, niesamowity świat przedstawiony i niesamowite poprowadzenie fabuły z wieloma niespodziewanymi zwrotami akcji. Do tego dużo książek o pokaźnych rozmiarach pisanych w stosunkowo krótkim czasie, więc dla każdego miłośnika fantasy jest to autor niemalże idealny :)

Kolejna część "Mistborn" podnosi poprzeczkę znacznie wyżej niż pierwszy tom. Zasłużył nawet na 10 gwiazdek ode mnie, bo... Elend. Damn, przy poprzedniej części pisałam, że rzucił mi się w oczy, bo może ciekawie rozwinąć się w drugim tonie - i nie myliłam się. Idealista i uczony, który nagle zostaje królem, musi nauczyć się rządzić, w dodatku w momencie, kiedy jego miasto...