Tess Gerritsen to autorka kilkunastu/kilkudziesięciu kryminałów. Najbardziej lubię jej pierwsze książki, w których obok zbrodni pojawia się wątek romansowy.

Catherine wracała po ciężkim dniu. Padał deszcz, chciała się pośpieszyć. Nieopatrznie wjechała w mężczyznę. Myślała, że go zabiła. A on ciągle powtarzał: szybciej, szybciej. Przed czym uciekał? Czy miał coś na sumieniu, czy sam był ścigany? Chcąc nie chcąc, kobieta przez przypadek wciągnęła się w sprawę, z której najprawdopodobniej mogła wywinąć się tylko dzięki własnej śmierci. A o tę nie było tak trudno, jak by się wydawało...

Od czasu do czasu gdy nie mam nic bardziej wymagających lektur do czytania sięgam po kryminały romansowe Tess Gerrisen. Jestem przekonana, że przy nich doskonale się zrelaksuję, razem z bohaterami wezmę udział w jakimś działaniu kryminalnym, pościgu, a potem tak samo jak równie szybko przeczytałam, tak równie szybko zapomnę o czym była dana publikacja. Niemniej, nie uważam czasu spędzonego z ,,Bez odwrotu" za stracony, gdyż spędziłam z tą pozycją miłe niedzielne popołudnie.

Dawno nie czytałam nic już tej pisarki, więc za bardzo nie mam porównania, bo pamięć bywa zawodna, niemniej wydaje mi się, że w tej pozycji było jakoś mniej romansu, uczucia między bohaterami. Nie przeszkadzało mi to specjalnie w lekturze. Ta książka zresztą w ogóle nie jest zbyt obszerna, więc kilka wątków było bardzo okrojonych. Myślę, że można by rozszerzyć główny wątek związany z pewną tajemnicą bohatera i tym, przed czym być może uciekał.

,,Bez odwrotu" Tess Gerritsen to tak naprawdę pozycja na wolniejszy wieczór, czy poranek. Czyta się niesamowicie szybko, ze sporym zainteresowaniem. Czegoś mi w niej zabrakło, by uznać ją za wyjątkową, jednak jako dobry przerywnik może być. Bardzo podobała mi się pod względem fabularnym. Jeśli lubicie intrygi, w które zamieszani mogą być ludzie na wysokich stanowiskach, zapraszam do lektury.

Moja ocena: 4,5/6

Tess Gerritsen to autorka kilkunastu/kilkudziesięciu kryminałów. Najbardziej lubię jej pierwsze książki, w których obok zbrodni pojawia się wątek romansowy.

Catherine wracała po ciężkim dniu. Padał deszcz, chciała się pośpieszyć. Nieopatrznie wjechała w mężczyznę. Myślała, że go zabiła. A on ciągle powtarzał: szybciej, szybciej. Przed czym uciekał? Czy miał coś na...