Muszę przyznać, że jestem wprost zachwycona tym tytułem. Nie żałuję całej nocy spędzonej na czytaniu tej książki, nawet jeżeli przypłaciłam to całkowitym niewyspaniem dnia następnego. Dla takich pozycji po prostu warto. Szkoda, że tak mało publikacji w tym stylu ukazuje się na polskim rynku historyczno - naukowym i mam wielką nadzieję, że to się wkrótce zmieni. Książka jest prawdziwym rarytasem dla osób interesujących się antropologią historyczną, nową gałęzią nauki humanistycznej łączącą w sobie metodologię pracy historyka i antropologa, która powoli pojawia się w polskiej nauce, a na Zachodzie już od lat 70 - tych cieszy się niezmiernym zainteresowaniem wśród badaczy. "Opowieść kata. Z pamiętnika Franza Schmidta z Norymbergii" to książka, która przenosi czytelnika w świat nowożytnej Norymbergii. Poznajemy w niej Franza Schmidta - kata, który swój zawód doprowadził do perfekcji. Główny "bohater" uśmiercał i torturował mężczyzn, kobiety i dzieci. Swoją profesję traktował nie jak czyste wykonanie obowiązku, a raczej jak rzemiosło, czy wręcz prawdziwą sztukę. Franz Schmidt był człowiekiem, który z jednej strony nie zadawał swoim ofiarom cierpienia większego, niż mieli zaznać, nie epatował okrucieństwem, ale z drugiej strony nie okazywał im żalu, czy współczucia. W książce poznajemy całe życie tego niezwykłego i enigmatycznego człowieka. Ten maestro w rzemiośle katowskim wiedział, że jego zawód należy do tzw. profesji wykluczonych, nie chciał, aby jego dzieci poszły w jego ślady i chciał uwolnić najbliższe swemu sercu osoby od piętna "katowskich potomków". Franz Schmidt był jak na owe czasy postacią nietuzinkową - interesował się anatomią, medycyną, zielarstwem, starał się udoskonalać narzędzia tortur i straceń.
Książka Joela Harringtona to nie tylko pamiętnik XVIII wiecznego kata, ale także to ciekawy obraz społeczeństwa Norymbergii przełomu XVII/XVIII wieku, a ponadto opis wielu narzędzi tortur i sposób na pozbawianie życia skazańców. Ta praca po prostu wciąga. Czytając ją po prostu chce się więcej. Tytułowy "bohater" intryguje i budzi sympatię, chociaż wykonywał fach, który u wielu wywołuje gęsią skórkę. Oby więcej takich publikacji na rynku. Mam nadzieję, że książka odniesie duży sukces czytelniczy i zachęci to takie wydawnictwa jak "Wydawnictwa Poznańskie" do wypuszczania kolejnych tytułów z zakresu antropologii historycznej.

Muszę przyznać, że jestem wprost zachwycona tym tytułem. Nie żałuję całej nocy spędzonej na czytaniu tej książki, nawet jeżeli przypłaciłam to całkowitym niewyspaniem dnia następnego. Dla takich pozycji po prostu warto. Szkoda, że tak mało publikacji w tym stylu ukazuje się na polskim rynku historyczno - naukowym i mam wielką nadzieję, że to się wkrótce zmieni. Książka jest...