Nie czytam kryminałów, nie lubię. Ta książka to była jednak znakomita uczta.
Akcja dzieje się w Krakowie w XIX w. - niedługo po otwarciu Cmentarza Rakowickiego, równolegle z otwarciem Teatru Słowackiego i śmiercią mistrza Matejki, na którego pogrzebie gawiedź utyskiwała nad upadkiem obyczaju, bo ceremonia znacznie odbiegała standardem od pogrzebu wieszcza Mickiewicza.
Bohaterka - profesorowa Szczupaczyńska jest mieszczanką, która tylko przez pomyłkę nie urodziła się w rodzinie hrabiowskiej. Mieszka w kamienicy "Pod Pawiem" przy ul. Św. Jana.
W ramach swojej filantropijnej działalności, w przerwach między zwalnianiem jednej i zatrudnianiem drugiej służącej, zajmuje się organizacją loteryi fantowej na dobroczynny cel - dzieci skrofulicznych (gruźlica). W tym celu często bywa w niedawno otwartym Domu Helclów, gdzie opiekę nad staruszkami sprawują szarytki. Tam dochodzi do śmierci pensjonariuszy. Rozwikłanie zagadki kryminalnej niemal zupełnie odciąga Szczupaczyńską od działalności filantropijnej, chociaż - jak na sprytną mieszczankę przystało - potrafi upiec dwie pieczenie na jednym ogniu. Wszak "to był Kraków, wszędzie rządzili urzędnicy i każdy z nich miał jakąś żonę, matkę albo córkę,która z kolei miała przyjaciółkę, kuzynkę, ciotkę, słowem: od każdej z nich wychodziła cienka niteczka, dowiązana do kolejnej osoby. I tak, po nitce do kłębka, bliżej lub dalej, dało się znaleźć możliwości jakiejś protekcji". Emotikon smile
Piękny opis obyczaju mieszczaństwa zapyziałego Krakowa w zaborze Austriackim. Cała masa smaczków i cudownych szczególików okraszonych zabawną dulszczyzną.

Nie czytam kryminałów, nie lubię. Ta książka to była jednak znakomita uczta.
Akcja dzieje się w Krakowie w XIX w. - niedługo po otwarciu Cmentarza Rakowickiego, równolegle z otwarciem Teatru Słowackiego i śmiercią mistrza Matejki, na którego pogrzebie gawiedź utyskiwała nad upadkiem obyczaju, bo ceremonia znacznie odbiegała standardem od pogrzebu wieszcza...