"Dżentelmen syfilisa się nie boi, dżentelmen syfilis ma" - podobno było to popularne hasło ulicy międzywojennej Warszawy. Choroby weneryczne to jeden ze skutków prostytucji. Nie była ona tak rozprzestrzeniona w Warszawie jak np. w Paryżu czy Berlinie, ale do miast bezgrzesznych stolica Polski z pewnością nie należała. System prawny opierał się na tzw. sanitarnej reglamentacji nierządu. Czyli legalna prostytucja wymagała m.in. okresowych, udokumentowanych badań lekarskich kobiet. Ale jak łatwo się domyślić, nielegalnych prostytutek było kilkakrotnie więcej niż tych zarejestrowanych.

Książeczka Rzewuskiego opiera się przede wszystkim na dokumentach policyjnych i doniesieniach prasowych. W zasadzie w ten sposób zebrane informacje niewiele nowego wnoszą w porównaniu z tzw. wiedzą potoczną, dostępną np. w tekstach literackich. Lekko jedynie zaszokowała mnie wiadomość, że polskie dziewczyny należały do czołówki w handlu żywym towarem. Autor zresztą w pierwszych rozdziałach książki wymienia jako odbiorców prostytutek znad Wisły kraje południowoamerykańskie, pod koniec dodaje do nich ... Chiny.

Książka dostępna jest także w formie audiobooka. Ale niestety, lektor nie bardzo potrafił sprostać zadaniu.

"Dżentelmen syfilisa się nie boi, dżentelmen syfilis ma" - podobno było to popularne hasło ulicy międzywojennej Warszawy. Choroby weneryczne to jeden ze skutków prostytucji. Nie była ona tak rozprzestrzeniona w Warszawie jak np. w Paryżu czy Berlinie, ale do miast bezgrzesznych stolica Polski z pewnością nie należała. System prawny opierał się na tzw. sanitarnej...