Książka niczym specjalnie mnie nie zaskoczyła ponieważ jej główne tezy poznałem jeszcze przed lekturą (chociażby z materiałów dostępnych na YT, czy też w TV Republika). Jak autor sam przyznaje - książka jest próbą zsyntetyzowania, czy też uporządkowania informacji dotyczących tragedii smoleńskiej, przeznaczona na rynek niemiecki, czyli do mniej zaangażowanych, czy też mnie poinformowanych i obeznanych z katastrofą, czytelników. Do wielokrotnie omawianych i obecnych w polskich mediach hipotez, tez i niepodważalnych faktów autor dodaje informacje do których dotarł, jak sam twierdzi, dzięki kontaktom z oficerami operacyjnymi niemieckiego wywiadu. Raport, bo o nim mowa, prawdopodobnie utworzony przez pracownika niemieckiego BND, dostarcza nowych informacji bazując na dwóch niezależnych źródłach tj. w rosyjskim FSB oraz w polskim rządzie. Z dokumentu wynika, iż przebieg zdarzeń nie do końca był taki, jak ten zaprezentowany w wyniku prac komisji MAK czy też raportu komisji Milera (nie chcę pisać szerzej na ten temat, aby nie zepsuć komuś lektury). Warto także wspomnieć o napiętnowaniu przez autora niekompetencji polskich służb. I to nie tylko służb specjalnych odpowiedzialnych za zabezpieczenie polityków i podroży do Smoleńska, ale także ekspertów odpowiedzialnych za analizę materiałów dowodowych post factum, np. specjalistów obsługujących detektory materiałów wybuchowych na dostarczonych fragmentach kadłuba i wyposażenia samolotu (niewłaściwe metody, nieadekwatne do danego typu materiału). Całość, koordynacja podróży jak i przebieg prac wszelakich komisji, budzi duże zdziwienie autora. Jego brak zrozumienia budzi przede wszystkim nietolerancja dla alternatywnych opinii zarówno: w środowiskach naukowych zaangażowanych w badanie przyczyn katastrofy, w mediach głównego nurtu oraz w samym polskim społeczeństwie (co, jeśli przyjąć tezy autora, w dużej części wynika z pewnej stronniczości polskich mediów). Abstrahując od tego co już wielokrotnie o książce napisano, o braku potwierdzenia autentyczności raportu, rożnych opiniach na temat autora, według mnie wyłania się z niej obraz nieporadnego, skonfliktowanego kraju, który mieści się tuż za wschodnią niemiecką granicą. Kraju, który nie radzi sobie z wypełnianiem, wydawałoby się, elementarnych obowiązków w stosunku nie tylko do przedstawicieli elity politycznej, której żywot znalazł tragiczny kres w rosyjskim Smoleńsku, ale i w stosunku do swoich obywateli. Budzi to wielkie zdziwienie autora, który jednak kulturalnie nie pisze o tym wprost. Jego zatuszowana ocena wyłania się i bije w oczy wypływając z tekstu, wydaje się być pisaną między wierszami. Zastanawiam się czy książka dotyczy wyłącznie katastrofy, czy może miała być czymś więcej - oceną nas samych.

Książka niczym specjalnie mnie nie zaskoczyła ponieważ jej główne tezy poznałem jeszcze przed lekturą (chociażby z materiałów dostępnych na YT, czy też w TV Republika). Jak autor sam przyznaje - książka jest próbą zsyntetyzowania, czy też uporządkowania informacji dotyczących tragedii smoleńskiej, przeznaczona na rynek niemiecki, czyli do mniej zaangażowanych, czy też mnie...