Nie znam osoby, która by po przeczytaniu tej książki została by na nią obojętna, mnie bardzo poruszyła i została jedną z ulubionych powieści. Książka ta zachwyciła też moją siostrę, która kiedy nie musi, to nie czyta.
Powieść czyta się bardzo dobrze, z zaciekawieniem śledzimy losy głównych bohaterów, Neila, Knoxa, Charliego,Todda, Johna Keatinga, od pierwszej do ostatniej strony.
Problemy młodych bohaterów, uczniów elitarnej szkoły, Akademii Weltona, żyjących w latach pięćdziesiątych XX wieku, nie różnią się, tak bardzo od problemów współczesnych nastolatków, muszą oni zmagać się z niezrozumieniem ze strony rodziców i nauczycieli.
Nie zazdrościmy bohaterom, zaszczytu uczęszczania do elitarnej szkoły, kiedy widzimy, że nie potrafią oni nawiązać normalnych relacji ze swoimi rodzicami oraz nauczycielami, opowiedzieć im o swoich problemach i marzeniach. niektórzy wręcz, czuja się przez nich nie kochani. Rodzice maja swój plan na życie pociech, nie dopuszczają do siebie myśli, że ich dziecko, może chcieć wybrać dla siebie inną drogę.
W nowym roku szkolnym, w Akademii, zjawia się młody i charyzmatyczny nauczyciel, Keating, który przyciąga do siebie uczniów. Jego lekcje są dla nich niespodzianką, zawsze ciekawe i rozwijające. Pokazuje im, jak spełniać swoje marzenia, zachęca ich do tego. Kibicujemy bohaterom, gdy to robią, na swój sposób walczą z surowym i obłudnym światem. Niestety ta walka o marzenia kończy się tragicznie dla jednego z uczniów i samego nauczyciela. Keating zaszczepia również w swoich wychowankach miłość do prawdy i poezji.
Owoc zostaje szybko wydany jako wskrzeszenie tytułowego stowarzyszenia przez uczniów, którzy spotykają się by czytać i rozmyślać o poezji. Jak i w ostatniej, przejmującej, scenie książki. Gdzie nie ma wyjścia, trzeba się opowiedzieć za prawdą, jeśli chce się zwyciężyć swoje życie i ocalić samego siebie.
Książkę polecam każdemu miłośnikowi poezji i prozy.

Nie znam osoby, która by po przeczytaniu tej książki została by na nią obojętna, mnie bardzo poruszyła i została jedną z ulubionych powieści. Książka ta zachwyciła też moją siostrę, która kiedy nie musi, to nie czyta.
Powieść czyta się bardzo dobrze, z zaciekawieniem śledzimy losy głównych bohaterów, Neila, Knoxa, Charliego,Todda, Johna Keatinga, od pierwszej do ostatniej...