Książka, którą przeczytałam w dwa dni. Wyśmienita i przerażająca. Autorka nie boi się mówić o sprawach trudnych takich jak zbyt wczesne macierzyństwo. Nie ocenia 18-latki, nie wrzeszczy "coś ty zrobiła"? ! tylko przyjmuje oczywisty fakt i szuka najlepszego rozwiązania. Nie przekreśla całkowicie dziewczyny, która jest jej podopieczną. Próbuje ocenić trzeźwo sytuację i wytłumaczyć, co jest złe, wyeliminować błędy. Stara się zauważać pozytywne cechy młodej matki, a nie tylko negować co złe. Jest też jeszcze jeden ważny aspekt " ludzkie podejście pracownika socjalnego" W czasach, kiedy wielokrotnie słyszymy medialne nagłośnienie spraw związanych z niesłusznie odebranymi dziećmi tu jest sytuacja, kiedy ów pracownik socjalny widząc błędy stara się tłumaczyć, uświadomić młodej osobie ryzyko utraty córeczki, ale też w efekcie znajduje rozwiązanie ostatniej szansy. Najłatwiej byłoby odebrać niemowlę i dać do idealnej rodziny, ale tu nie ma najłatwiejszej wybranej drogi. Tu jest wybrana dobra droga, choć bardzo wyboista. Inspirująca ciekawa lektura dla wrażliwych.

Książka, którą przeczytałam w dwa dni. Wyśmienita i przerażająca. Autorka nie boi się mówić o sprawach trudnych takich jak zbyt wczesne macierzyństwo. Nie ocenia 18-latki, nie wrzeszczy "coś ty zrobiła"? ! tylko przyjmuje oczywisty fakt i szuka najlepszego rozwiązania. Nie przekreśla całkowicie dziewczyny, która jest jej podopieczną. Próbuje ocenić trzeźwo sytuację i...