Jak zwykle nie zawiodłam się. Uwielbiam tę autorkę, fascynują mnie Jej książki mimo, że czasem są bardzo trudne.

Jak zwykle nie zawiodłam się. Uwielbiam tę autorkę, fascynują mnie Jej książki mimo, że czasem są bardzo trudne.

dobrze sie skonczyła mimo młodej matki i jej zachowania

dobrze sie skonczyła mimo młodej matki i jej zachowania

Czytanie książek, które są oparte na faktach jest niezwykle trudne. Moim zdaniem jeszcze trudniejsze jest ocenienie takiej lektury. Tu nie można zarzucić, że autor przesadził z reakcją czy wydarzeniami. Napisanie, że historia jest nie na miejscu - również nie wypada. W takich wypadkach, recenzent nie ma łatwego zadania.
“Nie zabierajcie mi dziecka” to historia siedemnastoletniej Jade, która jest w ciąży. Matka wyrzuciła ją z domu, więc dziewczyna trafia do Cathy, która od wielu lat prowadzi rodzinę zastępczą. Cathy nie jest do końca pewna czy dobrze zrobiła godząc się na przyjęcie dziewczyny pod swój dach. Do tej pory jej podopiecznymi były głównie małe dzieci. Kobieta nie ma pojęcia jak radzić sobie z Jade, która nie słucha jej rad i wszystko robi odwrotnie niż powinna. W końcu Jade rodzi zdrową córeczkę Courtney, co już należy uznać za uśmiech losu. Czy pojawienie się dziecka sprawi, że nastolatka zacznie zachowywać się odpowiedzialnie? Czy uda jej się zatrzymać dziecko przy sobie?
Ta książka doskonale pokazuje, że edukacja seksualna nastolatków w wielu krajach jest na bardzo niskim poziomie. Dzieciaki nie zdają sobie dokładnych konsekwencji z uprawiania seksu bez zabezpieczenia. Sama świadomość ciąży, a potem narodzin dziecka nie jest wystarczającą przeszkodą. Nastolatkowie nie rozumieją jak wielka odpowiedzialność spada na nich w dniu, gdy ich dziecko pojawia się na świecie. Jade jest doskonałym tego przykładem. Już będąc w ciąży nie potrafiła zmienić swojego życia i porzucić toksycznych koleżanek. Nie docierały do niej słowa Cathy, ojca Courtney czy własnej matki. Uważała, że nie robi nic złego. Obowiązki po urodzeniu dziecka ją przerosłych. Nie przykładała się do nich. Była pewna, że nikt nie zabierze jej córki. Jade nie umiała zebrać się w sobie, bo sama była jeszcze dzieckiem. Była dzieckiem, które samo miało dziecko.
Cathy mimo tego, że jest doświadczoną osobą, która od lat prowadzi rodzinę zastępczą to sama przyznała, że przypadek Jade w pewnym momencie ją przerósł. Nie wiedziała, gdzie dokładnie postawić granice i czego wymagać od nastolatki. Widziałam w zachowaniu Cathy, że bardzo szybko zaczęło jej zależeć na dziewczynie i jej córeczce. Często naginała swoje zasady dla nich, aby nie zostały rozdzielone.
“Nie zabierajcie mi dziecka” to poruszająca książka, która pokazuje, że nastolatki może i fizycznie są gotowe do uprawiania seksu czy też urodzenia dziecka, ale psychicznie daleko im do stanu, gdy będą mogły być odpowiedzialne nie tylko za siebie, ale również za bezbronną istotę jaką jest dziecko. Właśnie dlatego należy kłaść duży nacisk na dobrze prowadzoną edukację seksualną.

Czytanie książek, które są oparte na faktach jest niezwykle trudne. Moim zdaniem jeszcze trudniejsze jest ocenienie takiej lektury. Tu nie można zarzucić, że autor przesadził z reakcją czy wydarzeniami. Napisanie, że historia jest nie na miejscu - również nie wypada. W takich wypadkach, recenzent nie ma łatwego zadania.
“Nie zabierajcie mi dziecka” to historia...

Uwielbiam Carhy Glass za to jak prosto a zarazem emocjonalnie przedstawia losy i historie swoich podopiecznych jak wielkie zaangażowanie w ich walkę wkłada ile to ja kosztuje wysiłku, serca, czasu i miłości wielkie brawa jej się należą. Lubię i polecam cała serie Cathy Glass

Uwielbiam Carhy Glass za to jak prosto a zarazem emocjonalnie przedstawia losy i historie swoich podopiecznych jak wielkie zaangażowanie w ich walkę wkłada ile to ja kosztuje wysiłku, serca, czasu i miłości wielkie brawa jej się należą. Lubię i polecam cała serie Cathy Glass

Warto przeczytać. Książka opowiada o walce matki o dziecko, o przemianie z rozbrykanej nastolatki po dojrzałą i odpowiedzialną za życie dziecka matkę

Warto przeczytać. Książka opowiada o walce matki o dziecko, o przemianie z rozbrykanej nastolatki po dojrzałą i odpowiedzialną za życie dziecka matkę

https://zielony-pokoik.blogspot.com/2019/08/cathy-glass-czy-mnie-pokochasz-nie-zabierajcie-dziecka.html

https://zielony-pokoik.blogspot.com/2019/08/cathy-glass-czy-mnie-pokochasz-nie-zabierajcie-dziecka.html

Książka pokazuje ile jest w stanie zrobić matka dla dobra dziecka. Może się nie popłakałam, nie złościłam, ale na pewno trzymałam kciuki za główną bohaterkę. Czy bohaterka mimo młodego wieku, tego że w zasadzie sama jeszcze była dzieckiem pokonała przeciwności losu? Po prostu przeczytajcie.

Książka pokazuje ile jest w stanie zrobić matka dla dobra dziecka. Może się nie popłakałam, nie złościłam, ale na pewno trzymałam kciuki za główną bohaterkę. Czy bohaterka mimo młodego wieku, tego że w zasadzie sama jeszcze była dzieckiem pokonała przeciwności losu? Po prostu przeczytajcie.

Jedna z lżejszych książek Pani Cathy .
Powieść wzrusza,ale nie szokuje i nie wstrząsa tak jak inne historie tejże autorki.Bardzo optymistyczna.
Choć wkurzało mnie to,że Jade robiła tyle głupstw ,a opieka dawała jej tyle szans,to jednak okazało się ,że było warto.

Jedna z lżejszych książek Pani Cathy .
Powieść wzrusza,ale nie szokuje i nie wstrząsa tak jak inne historie tejże autorki.Bardzo optymistyczna.
Choć wkurzało mnie to,że Jade robiła tyle głupstw ,a opieka dawała jej tyle szans,to jednak okazało się ,że było warto.

Książka dorwana na biedronkowej poświątecznej promocji, kupiona w sumie z przypadku, a nie celowego zamiaru. Przyciągnęła zarówno tytułem, jak i krótkim opisem. Zdecydowanie wpasowała się w tematykę, którą lubię najbardziej, dlatego wcale nie zdziwił mnie fakt, że gdy tylko zaczęłam ją czytać, nie mogłam się od niej oderwać i pochłaniałam kolejne strony niczym kolejne kubki herbaty. Zdaję sobie sprawę, że to nie jest pierwsza książka tej autorki, ale jak ona sama napisała, nie trzeba czytać ich po kolei. Niemniej jednak, ta spodobała mi się absolutnie i myślę, że tylko zachęciła mnie do tego, by odnaleźć wszystkie wcześniejsze pozycje i zapoznać się z nimi od tej pierwszej aż po tą, która się pewnie jeszcze nie jeden raz ukaże! Mogę z czystym sumieniem polecić ją każdemu, myślę, że naprawdę warto poznać tą, czy inne książki Cathy. Pisze je ona tak, że chce się czytać i poznawać kolejne etapy historii. Pozytywnym aspektem jest tu również pisanie "z życia o życiu", to zawsze jest zaletą i pozwala jeszcze lepiej wczuć się w losy opisywanych bohaterów i przenieść się do ich świata. Nie można również zapomnieć o różnorodności problemów z jakimi zmagają się wszyscy opisani - bez wątpienia każdy z nas odnajdzie choć cząstkę siebie w którejś z części.

"Kto nigdy nie był dzieckiem, nie może stać się dorosłym" - Ch.Ch.

Książka dorwana na biedronkowej poświątecznej promocji, kupiona w sumie z przypadku, a nie celowego zamiaru. Przyciągnęła zarówno tytułem, jak i krótkim opisem. Zdecydowanie wpasowała się w tematykę, którą lubię najbardziej, dlatego wcale nie zdziwił mnie fakt, że gdy tylko zaczęłam ją czytać, nie mogłam się od niej oderwać i pochłaniałam kolejne strony niczym kolejne kubki...

Jak na tą autorkę przystało, książka wzrusza, pokazując kolejne losy podopiecznych w ty przypadku nastolatki w ciąży.
Łezka się w oku zakręciła.
Polecam

Jak na tą autorkę przystało, książka wzrusza, pokazując kolejne losy podopiecznych w ty przypadku nastolatki w ciąży.
Łezka się w oku zakręciła.
Polecam