Nawet powzięcie założenia, że ta biografia ma w założeniu skupić się na temacie uzależnień nie usprawiedliwia faktu, że jest to bardzo słaby wywiad rzeka. Maleńczuk ma wiele do powiedzenia, ale to co mówi warte jest niewiele. Pomijając fakt, że "gubi się w zeznaniach", to jego historyjki są bezbarwne. Czym jest opisywana książka? Opowieściami na temat tego jak się nawalić, naćpać i dać komuś w mordę. Wszystko przez pryzmat znajomych muzyka. Dużo tu zbędnych nazwisk i mało interesujących anegdot. Pomieszanie miejsc, dat i nazwisk. Twórczości Maleńczuka zbyt wiele miejsca także nie poświęcono, a szkoda. Osobny minus to Pani, która przeprowadziła ten wywiad. Nie wymagam niewiadomego poziomu erudycji, ale mam prawo oczekiwać, by pytania, które zadawała utrzymywały rozmówcę w ryzach, a czytelnikowi nie pozwoliły zasnąć. Duże rozczarowanie pod każdym względem. Wszystkim, którzy przyczynili się do tego, że ta książka ujrzała światło dzienne, radzę zapoznać się z (auto)biografią Krzysztofa Grabowskiego z Pidżamy Porno ("Gościu. Auto-Bio-Grabaż"). Tak bowiem Proszę Państwa robi się wywiady z artystami.

Nawet powzięcie założenia, że ta biografia ma w założeniu skupić się na temacie uzależnień nie usprawiedliwia faktu, że jest to bardzo słaby wywiad rzeka. Maleńczuk ma wiele do powiedzenia, ale to co mówi warte jest niewiele. Pomijając fakt, że "gubi się w zeznaniach", to jego historyjki są bezbarwne. Czym jest opisywana książka? Opowieściami na temat tego jak się nawalić,...