Małe miasteczko gdzieś na Dolnym Śląsku i trzy spojrzenia trzech różnych mieszkańców. Portrecik mieściny nie napawa optymizmem, hierarchia wartości jest, delikatnie rzecz ujmując, nieco zachwiana, ale Klimko-Dobrzaniecki nie potępia nikogo, nie poucza, nie daje gotowych recept - rejestruje.

Narratorzy to nastoletni, zbuntowany punk, seminarzysta i fryzjer - gej. Opisują świat tak jak go widzą, albo raczej pamiętają, a pamiętają sporo. Przedstawienie jest więc realistyczne, nie brak też zaskakujących detali. W jednaj narracji umieszczone są wszystkie trzy głosy i pozornie przypadkowe wspomnienia, jednak obrazy mieszają się i uzupełniają, co świetnie oddaje różne punkty widzenia i chaotyczność pozornie przewidywalnego świata.

Dobra proza. Mocna. Pisana z męskiej perspektywy, więc seks staje się centrum wszechświata. Scen erotycznych jest mnóstwo, o seksie narratorzy mówią bardzo bezpośrednio, o dziwo bez wulgaryzmów, ale i bez infantylizacji. Wszystko powiedziane, czy raczej pokazane jest wprost. Zabawa w lekarza po tej lekturze przestaje się kojarzyć z plastykowym zestawem zabawek z dzieciństwa i osłuchiwaniem zabawkowych stetoskopem misia.

Brutalny świat i dosadność nie jest jednak w stanie ukryć nostalgii za taką właśnie mieściną i czasami głupawej młodości.

Opinia też tu: http://slowooslowach.blox.pl/2018/06/Raz-Dwa-Trzy-Hubert-Klimko-Dobrzaniecki.html

Małe miasteczko gdzieś na Dolnym Śląsku i trzy spojrzenia trzech różnych mieszkańców. Portrecik mieściny nie napawa optymizmem, hierarchia wartości jest, delikatnie rzecz ujmując, nieco zachwiana, ale Klimko-Dobrzaniecki nie potępia nikogo, nie poucza, nie daje gotowych recept - rejestruje.

Narratorzy to nastoletni, zbuntowany punk, seminarzysta i fryzjer - gej. Opisują...