Kończąc studia nie myślisz o tym, że dołączysz do grona bezrobotnych magistrów. Zdobywasz wiedzę, którą niebawem zweryfikujesz w praktyce. Dyplom traktujesz jak przepustkę do lepszego świata.

Nie boisz się marzyć o komfortowym życiu, poprawiających nastrój gadżetach, rozwijających podróżach, wyszukanych potrawach, konsumowanych w eleganckich restauracjach.

Sukces zawdzięczasz ciężkiej pracy, dorywczym zajęciom, rezygnacji z rozpraszających uwagę rozrywek.

Odczuwasz ciężar kredytu, dzięki któremu mogłaś sfinansować naukę. Stałaś się specjalistką od skutecznego zarządzania comiesięcznymi przelewami.

Wreszcie wywierasz pozytywne wrażenie na rekruterze. Stajesz się częścią potężnej korporacji. Udowadniasz swoją wartość. Wspinasz się po szczeblach kariery w kosztownych szpilkach, ubraniach od znanych projektantów, roztaczając wokół siebie aromat miliona dolarów.

Znajdujesz czas na konferencje, spotkania z kontrahentami, czytanie dzieciom bajek przed snem, poranny seks z partnerem. Masz podzielną uwagę. Stanowisz wzór do naśladowania.

I nagle los postanawia spłatać ci figla, pokazać, że w domu jesteś gościem, jako matka nie znasz problemów, nękających twoje dzieci, jako kochanka popadłaś w rutynę, jako pracownik nie jesteś NIEZASTĄPIONA.

Tracisz pewność siebie. Stajesz się ułomna. Połowa ciebie odmawia posłuszeństwa.

O co intensywniej zawalczysz- o pracę czy rodzinę? Na czym ci bardziej zależy?



Byłam nieufna wobec autorki Lewej strony życia, dotychczas znanej jako pomysłodawczynię Motyla. Podejrzewałam ją o zbyt naukowe, bezduszne podejście do literatury pięknej. Jak mogłabym się mylić, mając do czynienia ze specjalistką nauk medycznych, fachowcem w dziedzinie neurobiologii? Jak śmiałam wątpić w jej wrażliwą naturę?

Lisa Genova ponownie wpędziła mnie w zakłopotanie, tworząc spójną, przemyślaną historię, spisaną językiem, godzącym medyczny żargon z wypowiedzią literata. Debiut zwrócił uwagę na dodatkową umiejętność pani doktor, kolejna książka uczyniła z niej pisarkę, której powieści reprezentują wysoki poziom artyzmu.

Sara, główna bohaterka omawianej książki, znalazła się na życiowym zakręcie. Cudem przeżywszy wypadek, uzmysłowiła sobie jak wiele poświęciła kosztem błyskotliwej kariery. Tracąc panowanie nad lewą częścią ciała, zmuszona była na nowo nauczyć się podstawowych czynności, podjąć batalię o powrót do normalności.

Traumatyczne wydarzenie otwiera przed nią różne możliwości. Jako dorosła kobieta staje przed szansą odbudowania relacji z dawno niewidzianą matką. Próbując odzyskać sprawność, lepiej rozumie problemy zdrowotne starszego syna, który z czasem staje się dla niej inspiracją do działania, do przesuwania granic. Ponadto, dokonuje weryfikacji dotychczas przestrzeganego systemu wartości.

Genova umożliwia wykreowanym przez siebie postaciom nowy start. Obdarowuje je kolejną szansą na poprawę jakości życia, na wyznanie grzechów przeszłości, na zrehabilitowanie się względem tych, którzy zostali przez nas skrzywdzeni. Na nikim nie kładzie przysłowiowego krzyżyka. Pozwala swoim bohaterom popełniać błędy, wręcza im wędkę, wolną wolę i obserwuje jak potoczą się ich losy, jakie decyzje podejmą, czy w obliczu tragedii pokierują się rozsądkiem czy sercem.

Powolnie rozwijająca się akcja wciąga czytelnika w problemy bohaterów. Narratorka w postaci Sary odkrywa przed nami zakamarki umysłu, dzieli się swymi spostrzeżeniami, pragnieniami, obawami i marzeniami. Dopuszcza nas także do snów, które stopniowo z koszmarów przemieniają się w pogodzone z życiem, z sumieniem historie, posiadające optymistyczne zakończenie.

W opisach medycznych przypadłości jest precyzyjna niczym chirurg. Zaglądając w głąb duszy postaci, przypomina biegłego psychologa. Jako pisarka dba o zapewnienie czytelnikowi odpowiedniej dawki wrażeń, uzupełniające akcję niezbędne opisy, niewymuszone, realistyczne dialogi. Podejmuje rozmowę o istotnych sprawach, kładąc na szalach wagi rodzinę i karierę, bardzo komfortowe życie, okupione nadgodzinami a mniej intratną posadę i czas, wypełniony śmiechem dzieci i konwersacją z partnerem.

Lewa strona życia posiada moc wpływania na postrzeganie rzeczywistości, na zmianę nastawienia do codziennych obowiązków.





Powyższa opinia pojawiła się również na moim blogu: Świat według Lilii: http://swiatwedluglilii.pl/ksiazka/lewa-strona-zycia/

Kończąc studia nie myślisz o tym, że dołączysz do grona bezrobotnych magistrów. Zdobywasz wiedzę, którą niebawem zweryfikujesz w praktyce. Dyplom traktujesz jak przepustkę do lepszego świata.

Nie boisz się marzyć o komfortowym życiu, poprawiających nastrój gadżetach, rozwijających podróżach, wyszukanych potrawach, konsumowanych w eleganckich restauracjach.

Sukces...