Do niektórych książek trzeba dojrzeć i tak też chyba jest z tą. Nie czytałam jej w czasach szkolnych ale może to dobrze, bo mogłabym jej nie zrozumieć, a teraz, gdy jestem dojrzalsza, mam zapewne inny jej obraz. Znajduję w niej wiele analogii do sytuacji w dzisiejszym czasie i, mam wrażenie, z jego upływem jest ich niestety coraz więcej. Manipulowanie mediami, próby manipulacji historią i zmieniania faktów dla dobra aktualnie rządzących to coraz częstsza rzeczywistość. Gdzieś w tym wszystkim próbuje się odnaleźć zwykły człowiek wraz ze swoimi pragnieniami, marzeniami a także własnymi poglądami politycznymi, których większość ludzi nie podziela a może tylko nie mają odwagi ich ujawnić. Bohater książki, jego dociekliwość, bunt wobec narzucanych mu norm, stanowczość w poglądach - stały mi się bliskie; w życiu nieraz obstawałam przy swoich zasadach, mimo, że było to odbierane jako bunt czy arogancja, ale niczego nie żałuję.
"Może wariat to po prostu członek jednoosobowej mniejszości. Niegdyś oznaką szaleństwa było upieranie się, że ziemia obraca się wokół słońca; dziś wiara, że przeszłość jest niezmienna. Może tylko on jeden wierzył w niezmienność przeszłości; jeśli tak, był wariatem. Myśl ta nie sprawiała mu specjalnej przykrości - bardziej lękał się tego, że może nie mieć racji."
"W grze, jaką prowadzimy, nie możemy odnieść zwycięstwa. Ale niektóre przegrane są mimo wszystko lepsze od innych."

Do niektórych książek trzeba dojrzeć i tak też chyba jest z tą. Nie czytałam jej w czasach szkolnych ale może to dobrze, bo mogłabym jej nie zrozumieć, a teraz, gdy jestem dojrzalsza, mam zapewne inny jej obraz. Znajduję w niej wiele analogii do sytuacji w dzisiejszym czasie i, mam wrażenie, z jego upływem jest ich niestety coraz więcej. Manipulowanie mediami, próby...