„Kubatu” to seria komiksów o przygodach zabawek, jego twórcy i dzieciach, które wyrastają z zabawy. W każdym tomie głównym tematem jest to, czy i kiedy żegnamy się ze swoimi ulubionymi pluszakami. Każdy tom ma też swój temat przewodni. Tytuł serii pochodzi od imienia pluszowej zabawki należącej do Kaja. Jest to papuga, którą dostał od mamy, aby mógł spokojnie zasypiać.
W pierwszym tomie zatytułowanym „I tak nie uwierzysz!” widzimy jak chłopiec odrzuca swoją przytulankę. Ta pod łóżkiem ożywa i wyjaśnia chłopcu, że jest duży i już jej nie potrzebuje, dlatego on musi odejść do zamku Czarnoksiężnika, w którym go stworzono. Kaj nie chce pożegnać się z zabawką. Razem ze swoją papugą wyrusza do magicznego świata. Na miejscu przeżywają różne przygody, a chłopiec odkrywa, że wielkim Czarnoksiężnikiem jest nieco zwariowany naukowiec-wynalazca monitorujący dziecięce sny, aby znaleźć inspiracje dla swoich kolejnych odkryć.
„Coś à la balon” zabiera nas do świata budzącej się w nocy z nieznanego powodu Malwinki. Informacje uzyskane od jej zabawki Dziobato są niepełne, dlatego trzeba ściągnąć zabawkę do bazy i ją naprawić. W akcji pomaga Kaj, który razem z Kubatu odkrywa, że nielatająca zabawka zazdrości dziewczynce snów o lataniu i przez to ją budzi. Przed twórcą Dziobato stoi nie lada zadanie. Musi sprawić, żeby maskotka znowu była najlepszym strażnikiem snów Malwinki.
Trzecim tomie „Do trzech razy sztuka” Czarnoksiążnik jest już inżynierem. Ma on piękny sen, budzi się i nie może go sobie przypomnieć. Tylko stworzona przez niego nowa maskotka wie, co mu się przyśniło. Ona jednak zniknęła. W czasie Kaj z rodzicami i koleżanką Elwirką jadą do lasu zbierać jagody. Dzieci zagłębiają się w las i spotykają inżyniera i papugę Kubatu, podążających tropem zaginionej maskotki. Kaj i Elwirka postanawiają pomóc im w poszukiwaniach. Czy uda im się znaleźć zgubę i poznać niezwykły sen inżyniera?
W „Ani mi się śni” Elwirka przychodzi do Kaja po pomoc, bo Dziobato, ukochana przytulanka jej siostry Malwinki, przepadł. Okazuje się, że to nie jedyna zaginiona maskotka w mieście. Kaj z Kubatu, panem Inżynierem i robotem Strażnikiem spróbuje rozwikłać zagadkę znikających zabawek.
W piątym tomie „Liściożerca mimo woli” znajdziemy problem przypisanych cech i metamorfozy. Gąsienica marzy o tym, aby w końcu stać się motylem. Okazuje się, że nie jest to takie łatwe, bo brakuje jej odpowiedniego oprogramowania. Na szczęście pan Inżynier potrafi temu zaradzić. Od tego czasu w okolicy zaczną dziać się dziwne rzeczy. Kto zjada wszystkie liście i czy gąsienica spełni swoje marzenia?
"Kubatu" to komiks skierowany do najmłodszych czytelników. Przygody bohaterów są banalnie proste, bohaterowie bez zarysowanych cech, duże kadry i mała ilość tekstu w dymkach sprawiają, że świetnie nadaje się on na pierwszą czytankę i komiks czytany przedszkolakom. W albumach znajdziemy różnorodne zadziwiające wynalazki Inżyniera, będące czasami przerostem formy nad użytecznością. Twórcy w niektórych tomachzawierają popkulturowe aluzje, dzięki którym także rodzice mogli się czasem uśmiechnąć. Fabuła jest prosta, pokazująca świat. W piątym tomie młodzi czytelnicy zobaczą jakie spustoszenie robią gąsienice, aby zmienić się w pięknego motyka. To może być ciekawym punktem wyjścia do poruszenia tematu metamorfozy u zwierząt.
Poza tym po raz kolejny mamy tu temat poczucia odrzucenia. Inżynier daje zabawce wskazówkę, że czasami musi wyjść spod łóżka, aby przypomnieć się dziecku. Czy będzie tego chciała?
„Kubatu” to zdecydowanie komiks dla młodszych czytelników. Takich, którym w zabawach towarzyszą jeszcze zabawki i powoli zaczynają z nich wyrastać, a rozstania czasami są trudne. Z tych historii dowiedzą się, że to normalny proces. Do tego zyskują one przekonanie, że każda zabawka jest niezwykła, bo skonstruowano je, aby była tylko i wyłącznie dla określonego dziecka. Ich misja jest bardzo ważna: mają zapewnić spokojny sen swojemu przyjacielowi.

„Kubatu” to seria komiksów o przygodach zabawek, jego twórcy i dzieciach, które wyrastają z zabawy. W każdym tomie głównym tematem jest to, czy i kiedy żegnamy się ze swoimi ulubionymi pluszakami. Każdy tom ma też swój temat przewodni. Tytuł serii pochodzi od imienia pluszowej zabawki należącej do Kaja. Jest to papuga, którą dostał od mamy, aby mógł spokojnie zasypiać.
W...

O ile Drapak oraz Lil i Put z tej samej serii wydawniczej to tytuły, które spodobają się zarówno dzieciom, jak i dorosłym, tak jednak Kubatu to jednak pozycja przeznaczona wyłącznie dla najmłodszych - prosta, wtórna, naiwna. Dużym dzieciom nie polecam :P.

Więcej o komiksach piszę na fb.com/polishpopkulture

O ile Drapak oraz Lil i Put z tej samej serii wydawniczej to tytuły, które spodobają się zarówno dzieciom, jak i dorosłym, tak jednak Kubatu to jednak pozycja przeznaczona wyłącznie dla najmłodszych - prosta, wtórna, naiwna. Dużym dzieciom nie polecam :P.

Więcej o komiksach piszę na fb.com/polishpopkulture

(...) Tytułowy Kubatu to pluszowa zabawka-papuga, należąca do chłopca imieniem Kaj. Maskotka, którą mama daje chłopcu przed snem, aby ten miał spokojną noc i dobre sny. Jednak przychodzi ten czas, gdy chłopiec wyrasta ze spania z przytulanką, bohater odrzuca Kubatu pod łóżko. I wówczas pluszak ożywa, mówi chłopcu, że ten jest już duży i jej nie potrzebuje. Dlatego musi odejść do Zamku Czarnoksiężnika – miejsca, w którym go stworzono.

Kaj się temu sprzeciwia, nie chce, by przyjaciel sam odchodził, szybko się ubiera i razem wyruszają do magicznego świata, z którego pochodzi Kubatu. Na miejscu mają różne przygody, łącząca ich więź się rozwija. Czarnoksiężnik, który zarządza krainą, jest lekko zwariowanym naukowcem-wynalazcą, który monitoruje dziecięce sny. W nich szuka inspiracji do swoich kolejnych odkryć. Komiks oparty jest na prostym koncepcie: przemieszczenia się przyjaciół do magicznego świata, ale scenarzysta zadbał o to, aby mały czytelnik się nie nudził.

Przemysław Surma narysował wiele fantastycznych przedmiotów (nie)codziennego użytku, które z wielką pasją tworzy Czarnoksiężnik (polecam zwrócić uwagę na stronę 24). Na końcu albumu znaleźć możemy zestaw trzech szkiców technicznych, przedstawiających co ciekawsze jego wynalazki. Postaci mają sympatyczny i przyjazny wygląd. Obwiedzione wyraźną, zaokrągloną linia konturu. Plansze zostały dobrze skomponowane, rysownik buduje duże, przejrzyste kadry. Użyto podstawowych, ciepłych kolorów.

Z pięciu wydanych w ubiegłym roku przez Egmont komiksów dla dzieci, ten skierowany jest dla najmłodszych czytelników: 3-4 letnich maluchów. Przeznaczony do czytania na głos i najlepiej przez mamę (ze względu na zakończenie).

- - -
cały tekst można przeczytać tu:
https://dybuk.wordpress.com/2015/09/28/kubatu-1-i-tak-nie-uwierzysz/

(...) Tytułowy Kubatu to pluszowa zabawka-papuga, należąca do chłopca imieniem Kaj. Maskotka, którą mama daje chłopcu przed snem, aby ten miał spokojną noc i dobre sny. Jednak przychodzi ten czas, gdy chłopiec wyrasta ze spania z przytulanką, bohater odrzuca Kubatu pod łóżko. I wówczas pluszak ożywa, mówi chłopcu, że ten jest już duży i jej nie potrzebuje. Dlatego musi...

jest fajne,ale to był prezent dla mojej śostry(Teresa)ale to nie szkodzi.

jest fajne,ale to był prezent dla mojej śostry(Teresa)ale to nie szkodzi.

Komiks nagrodzony w pierwszej edycji konkursu im. Janusza Christy na komiks dla dzieci. Został stworzony przez Przemysława „Surpiko” Surmę, który narysował kolorowy świat żyjących maskotek, oraz Jakuba Sytego, który jest autorem całej historii.

„Kubatu. I tak nie uwierzysz!” to opowieść o dużym już, bo siedmioletnim chłopcu, który pewnego wieczoru, idąc spać, odmawia zabrania ze sobą do łóżka maskotki. Przecież taki, prawie dorosły już chłopiec nie będzie spał z pluszakami, pff. Jednak w chwili, gdy mama wyszła i drzwi do pokoju się zamknęły, rzucony w kąt Kubatu powoli się podnosi i kieruje swe kroki ku wyjściu. Kai jest w szoku. Nie może dopuścić, by jego ulubiona maskotka, jego przyjaciel, tak po prostu odszedł. Zdeterminowany decyduje się towarzyszyć Kubatu w drodze do zamku czarnoksiężnika, który go stworzył.

Historia jest ciekawa, choć bardzo mało realistyczna - dla dzieci wprost idealna! Kolorowe obrazki przykuwają wzrok, a wesoła postać Kubatu prowadzi małego czytelnika przez świat komiksu. Bohaterowie poznają wyjątkowe wynalazki, a Kai dowiaduje się, z jakiego powodu czarnoksiężnik wysyła żywe maskotki do dzieci.

Podczas lektury, a nawet samego oglądania obrazków, przenosimy się do krainy dzieciństwa, gdy każdy miał ulubioną maskotkę, z którą trudno mu było się rozstać.

Komiks nagrodzony w pierwszej edycji konkursu im. Janusza Christy na komiks dla dzieci. Został stworzony przez Przemysława „Surpiko” Surmę, który narysował kolorowy świat żyjących maskotek, oraz Jakuba Sytego, który jest autorem całej historii.

„Kubatu. I tak nie uwierzysz!” to opowieść o dużym już, bo siedmioletnim chłopcu, który pewnego wieczoru, idąc spać, odmawia...

Każdy z nas, małych i tych zupełnie dużych ma lub miał ukochaną zabawkę. Takie coś mięciutkie, pachnące. Zabawkę , pluszaka, figurkę czy inny dziecięcy gadżet, który towarzyszył nam wszędzie i zawsze. Takiego pluszaka ma i Kaju- bohater komiksu, autorstwa dwójki Polaków.Komiks powstał na bazie pomysłu Jakuba Syty oraz ilustarcji, które wykonał Przemysław "Surpiko" Surmy. Panowie stworzyli komiks, w którym pierwsze skrzypce gra wspomniany już chłopiec Kaju oraz jego najwierniejszy przyjaciel Kubatu. Kubatu to nie postać rzeczywista. To marzenie każdego dziecka. To urealniona przytulanka, a właściwie papuga. Kaju, jak każde dziecko powoli dorasta i zmienia swoje dziecięce zwyczaje. Kaju dochodzi do wniosku, że już jest na tyle duży, by Kubato odstawić na drugie tory. W ten czas papuga odżywa. Zaczyna czuć i przemawiać. Poczucie odtrącenia przez dziecko jest tak duże, że postanawia opuścić dom Kaju i podążyć swoją ścieżką, czyli wrócić do swojego "stwórcy", by ten wykasował mu pamięć i oddał go innemu, potrzebującemu dziecku. Kaju jednak nie zgadza się na taki krok przyjaciela i postanawia udać się z nim do "stwórcy, czarnoksiężnika", by ten nie zabierał mu przyjaciela. Na drodze tej dwójce stanie wiele przeciwności, ale czy czy to oznacza, że cel nie zostanie osiągnięty? "Kubato. I tak w to nie uwierzysz!" jest miłą odskocznią od prozy. Komiksy wprowadzają unowocześnienie, zróżnicowanie opowiadanej historii. I choć jest ona krótka, to przedstawiona w bardzo dziecięcy, barwny, obfitujący w klarowne, czytelne ilustracje oraz "dymkowe" wypowiedzi głównych bohaterów detale. Ten komiks to opowieść o prawdziwej przyjaźni. O wyrzeczeniach, ale i dojrzewaniu. I nie mam na myśli tylko dojrzewania emocjonalnego, ale i fizycznego, mentalnego czy uczuciowego. Prawdziwa przyjaźń trwa, mimo, ze i my, i nasze bratnie duszę ulegamy stałej metamorfozie. To także historia o tym, że "strach ma wielkie oczy", a często za tym czego się boimy, kryje się dobro. Dobro niezrozumiałe oraz zapomniane. "Kubato. I nie uwierzysz." jest króciutka, ale jakże doskonale skonstruowana dla czytelnika młodego, ledwo czytającego, jednakże doskonale rozumującego przekazywane mu wartości poprzez literaturę. Polecam

Każdy z nas, małych i tych zupełnie dużych ma lub miał ukochaną zabawkę. Takie coś mięciutkie, pachnące. Zabawkę , pluszaka, figurkę czy inny dziecięcy gadżet, który towarzyszył nam wszędzie i zawsze. Takiego pluszaka ma i Kaju- bohater komiksu, autorstwa dwójki Polaków.Komiks powstał na bazie pomysłu Jakuba Syty oraz ilustarcji, które wykonał Przemysław...

Każde małe dziecko ma maskotkę, bez której nie potrafi zasnąć. Mówi się, że takie maskotki dbają o to, aby dzieciom nie przyśniło się nic złego. Jednak przychodzi taki dzień, że młody człowiek dochodzi do wniosku, że na spanie z maskotką jest już za duży. I co wtedy dzieje się z tą maskotką? Ląduje na półce, w pudle, szafie, a może jest wynoszona z innymi zabawkami do piwnicy? Ja do tej pory nie wiedziałam, ale po lekturze Kubatu. I tak nie uwierzysz! już wiem.

Kaj pewnego wieczoru oznajmia mamie, że nie będzie już spał ze swoją maskotką, bo jest już dużym chłopcem i wyrzuca swoją papugę imieniem Kubatu z łóżka. Okazuje się, że papuga chce od niego odejść – bo to tylko dzieci decydują o tym wydarzeniu, i ten czas właśnie nadszedł. Kaj jest przerażony, przecież domem Kubatu jest jego dom. Niestety jak się okazuje jego domem jest Zamek Czarnoksiężnika, położony za miastem. Kubatu nie daje się przekonać i chłopczyk postanawia udać się w podróż razem z nim. Czy Kaj pozna Czarnoksiężnika? Czy ta podróż będzie bezpieczna, a przede wszystkim czy skończy się dobrze?

Dawno nie miałam okazji czytać komiksów. Po tego typu opowiadania sięgałam jeszcze w czasach szkoły podstawowej, później na długi czas porzuciłam tego typu literaturę, aż do teraz, kiedy to trochę przez przypadek trafił do mnie tytuł Kubatu. I tak nie uwierzysz! Dlaczego przez przypadek, m.in., dlatego, że książką byłam zainteresowana, ale nie wiedziałam, że to komiks.

Kaj to bardzo rezolutny i odważny chłopiec, który jak tylko dowiaduje się, że skrzywdził swoją ukochaną przez lata maskotkę, postanawia stanąć w jej obronie przed Czarnoksiężnikiem, który chce wymazać wszystkie wspomnienia i wysłać maskotkę do innego dziecka. Ich podróż jest pełna niebezpieczeństw, jednak przyjaciele trzymają się razem i wspierają siebie nawzajem.

Kubatu. I tak nie uwierzysz! To świetnie skonstruowana historia przedstawiona w formie obrazkowej. Rysunki „Surpika” są adekwatne do przedstawianej historii, a przede wszystkim nieprzerysowane. Można by się pokusić o stwierdzenie, że „Surpiko” starał się rysować swoich bohaterów, tak jak to mogliby przedstawiać ich mali czytelnicy.

Również zakończenie historii jest budujące, jednak nie zdradzę go. To historia skierowana do młodego czytelnika, któremu w prosty jakby nie było sposób możemy wytłumaczyć skąd się biorą zabawki i co tak naprawdę się z nimi później dzieje. Bo zabawki również mają duszę i trzeba o nie dbać. Polecam wszystkim zainteresowanym tą historią, jak również dzieciom, bez względu na to czy są chłopcami czy dziewczynkami.

Kubatu. I tak nie uwierzysz! to dzieło dwóch autorów, Przemysława „Surpiko” Surmy z wykształcenia konserwatora zabytków, pracującego, jako ilustrator m.in. podręczników i książek dla dzieci. Ma na koncie dwa albumy komiksowe: Hmmarlowe i niedole Julitty oraz 88/89. Woli książki od gazet, radio do telewizji i chodzenie od biegania.

Drugim autorem jest Jakub Syty z wykształcenia psycholog, w ostatnich latach nauczyciel akademicki w Instytucie Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej na KUL-u. Z zamiłowania czytelnik, krytyk, tłumacz, a także autor komiksów. Wychował się na Kajku i Kokoszu, Panu Samochodziku, Kronikach Narnii, Thorgalu i Wiedźminie. Kiedyś wierzył, że jego maskotka Dżaki – zabierze go na poszukiwanie wielkiej przygody.

Kubatu. I tak nie uwierzysz! Został nagrodzony w pierwszej edycji „Konkursu im. Janusza Christy na komiks dla dzieci”.

Każde małe dziecko ma maskotkę, bez której nie potrafi zasnąć. Mówi się, że takie maskotki dbają o to, aby dzieciom nie przyśniło się nic złego. Jednak przychodzi taki dzień, że młody człowiek dochodzi do wniosku, że na spanie z maskotką jest już za duży. I co wtedy dzieje się z tą maskotką? Ląduje na półce, w pudle, szafie, a może jest wynoszona z innymi zabawkami do...