Peter Robinson jest świetnym przykładem pisarza, który kłuje żelazo póki gorące. Popularność zdobył głównie w Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii, ale tak naprawdę jego seria powieści kryminalnych sprzedaje się na całym świecie. Ciekawostką jest, że swoje pióro szlifował po opieką Joyce Carol Oates. No, ale to było lata temu, obecnie autor ma na swoim koncie ponad dwadzieścia pozycji. Świadomość pióra jest tu dużym atutem. Powieści kryminalne Petera Robinsona czyta się wyśmienicie. Trzymające w napięciu, zagadkowe i często bezpardonowe rozwiązania fabularne to wizytówka autora.




Niebezpieczny romans to kolejny tom przygód detektywa Banksa. Tej informacji nie znajdziemy na okładce książki. Może i dobrze, ponieważ wtedy spora część czytelników zrezygnowałaby z lektury, sądząc że znajomość poprzednich tomów jest niezbędna. Nic bardziej mylnego, autor doskonale zadbał o czytelników rozpoczynając swoją przygodę z jego prozą. Każda książka stanowi oddzielne śledztwo. Peter Robinson wielokrotnie w tekście przypomina wydarzenia z poprzednich tomów, nie jest to niezbędne, ale fajnie pogłębia historię bohaterów.



Główny wątek fabularny jest bardzo interesujący. Policja otrzymuje zgłoszenie dotyczące młodej kobiety, która zginęła od postrzału w głowę. Jej współpracownicy i współlokatorka zeznają, że rzeczywiście od kilku dni ofiara chodziła poddenerwowana. Śledczy postanawiają bliżej przyjrzeć się jej pracy zawodowej. Tu rozpoczyna się ciekawy wątek kliniki dla kobiet, specjalizującej się zarówno w adopcjach, jak i aborcjach. W tym samym czasie detektyw Banks otrzymuje tajemniczą wiadomość od brata. Niezwłocznie postanawia mu pomóc. Jednak to okaże się trudniejsze niżby można przypuszczać.



Oprócz wątku przestępstwa, autor duży nacisk kładzie na życie osobiste detektywa. Jakby nie patrzeć, łączy się ono bezpośrednio z dowodami w sprawie. Spodobało mi się, że mimo emocji związanych z osobistymi przeżyciami, całość śledztwa nie zaczęła przypominać telenoweli, a detektywi niezmiennie byli skupieni na swojej pracy. Cechą charakterystyczną brozy Robinsona jest duży indywidualizm postaci. Ich moce rysy szybko zapadają w pamięć. Choć przyznam, że początkowo zachowanie inspektora Banksa wskazywało, że jego metryka jest znacznie niższa. Odniosłam wrażenie, że bohater nie starzeje się wraz upływem lat. A może to właśnie było odejście od stereotypowaego myślenia? Żałuję, że w tym tomie postać inspektor Annie była lekko w cieniu, jak przupuszczam ilość nieszczęść zrzuconych na jej barki została wyczerpana.* Język autora jest prosty, ale bardzo sugestywny. Nie miałam żadnych problemów z wyobrażeniem sobie opisywanych scen. Myślę, że warto byłoby popracować nad tempem akcji. Nie odniosłam wrażenia znużenia akcją, jednak jednostajne tempo nie jest atutem thrillerów.



Podczas spisywania wrażań, po lekturze dobrych książek, albo brakuje mi słów, albo rozpisuję się niemiłosiernie. O Niebezpiecznym romansie mogłabym mówić jeszcze długo. Polecam. Przyzwoity thriller, którego autor nie boi się drastycznych cięć.



* Tu warto przeczytać poprzednie tomy.

Peter Robinson jest świetnym przykładem pisarza, który kłuje żelazo póki gorące. Popularność zdobył głównie w Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii, ale tak naprawdę jego seria powieści kryminalnych sprzedaje się na całym świecie. Ciekawostką jest, że swoje pióro szlifował po opieką Joyce Carol Oates. No, ale to było lata temu, obecnie autor ma na swoim koncie ponad...