recenzja na http://ravenstarkbooks.blogspot.com/2015/01/przedpremierowo-mara-dyer-przemiana.html

W oczekiwaniu na kontynuację głowę czytelnika zapełniają najróżniejsze myśli. Czy kolejny tom podoła oczekiwaniom, czy nie zaniży poziomu poprzedniej części, czy będzie ciekawie, czy autorka nie popełni jakiegoś głupiego błędu, sprawiając, że jej książka zniechęci czytelników do zapoznania się z następnym i ostatnim już tomem trylogii... Sumienie biednego biorcy będzie tratowane przez uciążliwe pytania, czy i w tym przypadku przeważą stereotypy, jakoby środkowa część, ten pomost pomiędzy pierwszą i ostatnią częścią, była najsłabszą książką trylogii. Czy Michelle Hodkin niechcący wepchnęła swoją trylogię do grona stereotypowych? Czy po udanej pierwszej części zawaliła kolejną, jak wiele spośród promowanych dziś autorek?
Michelle Hodkin niemal dosłownie wdarła się na rynek książkowy. Rozepchała się na boki łokciami, utorowała sobie drogę i pomimo tego, że wokół niej było sporo miejsca, nikomu nie pozwoliła go zająć. ,,Mara Dyer. Tajemnica" okazała się bezprecedensowym hitem. Wyjaśniając o co chodziło mi w tej nietypowej metaforze o autorce: książka zdobyła serca czytelników na całym świecie, kiedy czytelnicy wchodzili do księgarń z zamiarem kupienia jakiejś książki, często wychodzili z Marą w ręce zamiast z tą pozycją, po którą przyszli. Nic dziwnego, skoro w tylu miejscach publicznych czy na portalach internetowych może spotkać informacje o tym, jak świetna jest Mara, że jest to jeden z bestsellerów w swojej kategorii, a biorąc pod uwagę fakt, iż jest to debiut naprawdę ciężko się oprzeć Marze. Końcem stycznia w Polsce dostępny będzie drugi tom trylogii Hodkin, czy i jego poniesie fala zachwytu?

Zacznijmy od tego, że jest to historia nastoletniej dziewczyny z nieprawdopodobnym darem, którego nawet ona w pełni nie rozumie. W wyniku szeregu zdarzeń w poprzednim tomie na jaw wychodzi, że Noah, niezwykle atrakcyjny chłopak, także nie jest normalny. ,,Nienormalny". Kiedy słyszycie jak ktoś wypowiada się o innej osobie, używając tego słowa, jak to odbieracie? Zazwyczaj, ba, w 99,99% sytuacji słowo to ma negatywny wydźwięk, przywodzi na myśl coś odstręczającego, dziwnego. Odrzuca. W wypadku tej dwójki chodzi o ,,dary", które posiadają. Bardziej o ich wyjątkowość niż dziwaczność. Jednak teraz sprawy zaszły o wiele dalej. Tu już nie chodzi nawet o Marę i Noaha. Tutaj trwa rozgrywka o bezpieczeństwo ludzi z ich otoczenia. Wplątani w sieć tajemnic, niedopowiedzeń wspólnie odkrywają prawdę, by przy końcu zostać przez nią zmiażdżonymi. Jak sobie z tym poradzą? Czy będą w stanie zrobić cokolwiek, zwłaszcza po tym, kiedy o ich zdolnościach dowiadują się nieodpowiednie osoby?

Michelle Hodkin pisze bardzo przyjaznym językiem, łatwym w odbiorze. Książkę czyta się niezwykle szybko, czytelnik nie potrzebuje godziny, żeby zrozumieć rozwój sytuacji czy sposób rozumowania głównych bohaterów. Ten tom o wiele bardziej niż poprzedni wieje grozą, powagą. To coś więcej jak tylko rozrywka, jak dostarczenie czytelnikowi pozytywnych emocji, powodujących uśmiech na twarzy. ,,Mara Dyer. Przemiana" sprawi, że dostaniesz gęsiej skórki, poznasz odpowiedzi na pewne pytanie, ale nabędziesz o wiele więcej nowych i to bardziej nurtujących. Elementy paranormalu, młodzieżówki, idealnie przeplatają się z niepokojącym thrillerem. Teraz potrafię dostrzec pewne luki w pierwszym tomie, jego niedoskonałości, a zauważyłam je dopiero po przeczytaniu drugiego, który zaserwował mi właśnie to, czego nie było w poprzednim. Widać jaki progres poczyniła autorka, rozwija się jej kunszt pisarski, oby tak dalej! Ta kobieta wie, jak sprawić, by po fantastycznym pierwszym tomie czytelnik nie zanudził się na śmierć, potrafi zaintrygować, zaskoczyć. Przyznaję, że nie spodziewałam się aż tak dobrej kontynuacji, bądźmy szczerzy, naprawdę rzadko spotyka się dobrze napisane środkowe części trylogii.

,,Mara Dyer. Przemiana" zaspokoiła moje oczekiwania względem niej i rozpaliła apetyt na finał. Mam nadzieję, że i w ostatniej części autorka powali mnie na kolana. Książkę polecam wszystkim fanom Mary i tym, którzy wahają się nad sięgnięciem po książki Hodkin z obawy, że tylko pierwszy tom się nadaje do czytania. Nie jest to natomiast trylogia (póki co jej dwa pierwsze tomy) dla osób, które szukają czegoś głębszego, co wskaże im drogę w życiu. Ale w końcu jest to książka skierowana głównie do młodzieży i spełnia warunki gatunku, w którym została napisana.

recenzja na http://ravenstarkbooks.blogspot.com/2015/01/przedpremierowo-mara-dyer-przemiana.html

W oczekiwaniu na kontynuację głowę czytelnika zapełniają najróżniejsze myśli. Czy kolejny tom podoła oczekiwaniom, czy nie zaniży poziomu poprzedniej części, czy będzie ciekawie, czy autorka nie popełni jakiegoś głupiego błędu, sprawiając, że jej książka zniechęci czytelników...