Iwona to dziewczyna z ludu, zupełnie pospolita, o mniej niż przeciętnej urodzie, wyróżniająca się jednak swoją biernością, bezwolnością i niechęcią do jakiegokolwiek działania. Ten anty-ideał kobiety fascynuje Księcia, który przeciwstawiając się normom społecznym i wpojonym sobie wartościom, chce pojąć ją za żonę. Pojawienie się Iwony na dworze, wywołuje w bohaterach dramatu popłoch, bo przypomina im ona o własnych wadach, defektach i grzechach. Przez to, że tytułowa bohaterka przeważnie milczy, mieszkańcy dworu przypisują jej wiele niewypowiedzianych słów i interpretują jej zachowanie przez pryzmat siebie i swoich postępków. Postawa Iwony budzi strach, agresję, okrucieństwo, wyzwala w innych najgorsze instynkty, a ona sama poddaje się działaniu innych jak bezwolna istota. 'Iwona księżniczka Burgunda' jest pierwszym dramatem Gombrowicza, powstałym bezpośrednio po 'Pamiętniku z okresu dojrzewania' około 1935 roku. Sam autor określił 'Iwonę...' jako swoje najsłabsze dzieło, jednak myślę, że zrobił to z przekory, chciał po prostu stępić ostrze krytyki, jaka jego zdaniem spłynęła na jego utwór. Dramat Gombrowicza był jednym z utworów, który dał podwaliny teatrowi absurdu, przez co stanowił drogowskaz dla twórczości takich pisarzy jak Mrożek, Ionesco czy Beckett. 'Iwona...' jest parodią innych dzieł, między innymi 'Moralności pani Dulskiej' i 'Makbeta', parodią doprowadzoną do absurdu i Gomrowiczowskiej frazy, która w tym czasie jeszcze się kształtowała. Dla miłośników dramatu, a także po prostu miłośników teatru, nie tylko absurdu.

Iwona to dziewczyna z ludu, zupełnie pospolita, o mniej niż przeciętnej urodzie, wyróżniająca się jednak swoją biernością, bezwolnością i niechęcią do jakiegokolwiek działania. Ten anty-ideał kobiety fascynuje Księcia, który przeciwstawiając się normom społecznym i wpojonym sobie wartościom, chce pojąć ją za żonę. Pojawienie się Iwony na dworze, wywołuje w bohaterach...