Nigdy nie trzymam się zasady: najpierw książka, potem film. W przypadku Zaginionej Dziewczyny autorstwa Gillian Flynn było to strzałem w dziesiątkę.

Co sobie nawzajem zrobiliśmy?

Poznajemy historię Nicka i Amy, małżeństwa z pięcioletnim stażem. Kiedy nadchodzi ich kolejna rocznica, niespodziewanie chłopak traci dziewczynę. Nie wiadomo co stało się z Amy, czy żyje, czy może została porwana. Jednakże, mimo że dziewczyna zniknęła, pozostawiła po sobie serię wskazówek, jak zresztą co roku w rocznicę ślubu. Emocje, które przychodzą na myśl w przypadku takiego wydarzenia to rozpacz, ból, niedowierzanie, załamanie. Tymczasem Nick... Jest po prostu znudzony. Nie zachowuje się jak zmartwiony mąż, co potem jest dla niego poważnym problemem.

Film prawie w ogóle nie różni się od książki. Znajdzie się parę szczegółów, ale nie przeszkadzają one w dalszym smakowaniu tej opowieści. Według mnie ekranizacja, nie istniałby również bez genialnej ścieżki dźwiękowej. Czytając tę powieść, miałam w głowie te specyficzne dźwięki, potęgujące napięcie.

Bohaterowie, których stworzyła Gillian Flynn są jedyni w swoim rodzaju, z krwi i kości, z licznymi wadami. Wypadli niezwykle realistycznie. Podobało mi się, że ta historia została opowiedziana z dwóch punktów widzenia. Wydarzenia śledzimy z perspektywy Nicka oraz Amy.

Zaginioną Dziewczynę czyta się niezwykle szybko (nawet mimo wcześniej obejrzanego filmu). Jest to wyjątkowa pozycja. Po przeczytaniu wszystko zakończyło się tak, że nie miałam żadnych dodatkowych pytań, żadnych "ale", żadnych sprzeciwów. Ta książka jest po prostu niesamowita.

Nigdy nie trzymam się zasady: najpierw książka, potem film. W przypadku Zaginionej Dziewczyny autorstwa Gillian Flynn było to strzałem w dziesiątkę.

Co sobie nawzajem zrobiliśmy?

Poznajemy historię Nicka i Amy, małżeństwa z pięcioletnim stażem. Kiedy nadchodzi ich kolejna rocznica, niespodziewanie chłopak traci dziewczynę. Nie wiadomo co stało się z Amy, czy żyje, czy...