Do czego światu są potrzebni buntownicy?
Ci, którzy wciąż szukają odpowiedzi na zakazane pytania, jawni bądź działający po cichu - czy nie przynoszą samych kłopotów?

Meto wie, że miejsce, gdzie może się wyspać i najeść do syta to jego Dom, jednak ma również świadomość, że zaraz może się to skończyć. Za trzy centymetry trzaśnie jego łóżko, a wtedy okrutni cerberzy Domu, zwani Cezarami mogą zrobić z nim - albo... z niego - wszystko.
Oto zagubieni chłopcy, którym nie wolno dorosnąć, uwięzieni w cudzej Nibylandii.

Liczenie przed kolejnymi kęsami podczas posiłków, specjalne owijanie się kocem przed snem, dzieciak z Lodówy, który jest dorosły - Meto postanawia odkryć tajemnicę Domu i wyzwolić go spod dyktatury Cezarów.
Póki ma jeszcze czas.

Wyjątkowa książka, pozwalająca krytycznie spojrzeć na świat wokół nas i na nowo zastanowić się nad pojęciami takimi jak "braterstwo".

Do czego światu są potrzebni buntownicy?
Ci, którzy wciąż szukają odpowiedzi na zakazane pytania, jawni bądź działający po cichu - czy nie przynoszą samych kłopotów?

Meto wie, że miejsce, gdzie może się wyspać i najeść do syta to jego Dom, jednak ma również świadomość, że zaraz może się to skończyć. Za trzy centymetry trzaśnie jego łóżko, a wtedy okrutni cerberzy Domu,...

Książka wyjątkowa. Wydaje mi się, że wypełnia pewną lukę na rynku wydawniczym. Poleciłabym ją zwłaszcza chłopcom, którzy nie do końca lubią czytać, nie trafili na książkę, która by ich do czytania zachęciła. "Meto" sprosta chyba temu wyzwaniu. Bohaterami książki są sami chłopcy, nie ma w niej więc wątków miłosnych, nie ma romantycznych opisów wszystkich przeżyć. Język jest prosty (ale na pewno nie uproszczony),rozdziały skonstruowane tak, że czytanie nie dłuży się, a akcja wciąga na tyle, że myślami wraca się do jej bohaterów. Niebanalny pomysł na fabułę (podoba mi się to, że wraz z ostatnia kartką książki karty nadal nie są odkryte i wciąż nie wiemy nic o świecie, w którym żyją główni bohaterowie),ważne przesłanie dotyczące buntu (ważne zarówno dla dzieci, jak i dorosłych!) i wiele odniesień do naszej kultury światowej. Godna polecenia. Myślę,że niejednego buntownika może "przeciągnąć" na stronę literatury!

Książka wyjątkowa. Wydaje mi się, że wypełnia pewną lukę na rynku wydawniczym. Poleciłabym ją zwłaszcza chłopcom, którzy nie do końca lubią czytać, nie trafili na książkę, która by ich do czytania zachęciła. "Meto" sprosta chyba temu wyzwaniu. Bohaterami książki są sami chłopcy, nie ma w niej więc wątków miłosnych, nie ma romantycznych opisów wszystkich przeżyć. Język jest...

W zasadzie książka jest dobra. Nie porwała mnie, nie zadziwiła, ale z pewnością zaciekawiła. Skierowana jest raczej do młodszych czytelników, jednak i ja potrafiłam znaleźć coś dla siebie. Miło było troszkę się rozluźnić, nie skupiać się, tylko czytać coś łatwego i lekkiego.

Historia troszkę przypominała mi „Więźnia labiryntu”. Grono chłopaków zamkniętych w jakiejś przestrzeni, nie wiedzą skąd, są jak się tu znaleźli, i o będzie dalej. I w zasadzie na tym podobieństwa się kończą. Do domu trafia nowy chłopak i Meto musi go zapoznać z zasadami tam panującymi. Dzięki temu jako czytelnik miałam świetną okazję poznania tego świata. A zwyczaje mieszkańców tego budynku są czasem dziwne a czasem bardzo zabawne. Ogólne całość prezentuje się bardzo lekko i przyjemnie. Czytanie przebiega szybko i sprawnie, i pozostawia po sobie same miłe wspomnienia.

O dziwo pierwszy raz miałam styczność z literaturą francuską poza szkołą, mimo iż uczę się tego języka 8 lat. I dopiero teraz zdałam sobie sprawę, że w zasadzie nigdy nie interesowałam się młodzieżówkami francuskimi. A przecież na pewno jakieś są. Zatem mam kolejne postanowienie.:)

Komu polecam tę książkę? Czytelnikom do 15 lat. Myślę, że takie osoby dużo bardziej przeżyją tę historię i będą miały możliwość odkrycia niezwykle ciekawej historii.

W zasadzie książka jest dobra. Nie porwała mnie, nie zadziwiła, ale z pewnością zaciekawiła. Skierowana jest raczej do młodszych czytelników, jednak i ja potrafiłam znaleźć coś dla siebie. Miło było troszkę się rozluźnić, nie skupiać się, tylko czytać coś łatwego i lekkiego.

Historia troszkę przypominała mi „Więźnia labiryntu”. Grono chłopaków zamkniętych w jakiejś...

Literatura dystopijna cieszy się niesłabnącą popularnością i to zarówno wśród dorosłych, jak i nastoletnich czytelników. Sama jestem jej ogromną fanką, choć niespecjalnie gustuję w pozycjach skierowanych do młodzieży – zbyt często pod fasadą upiornej wizji przyszłości kryją się średnio przemyślane romanse. Są jednak od tej reguły chlubne wyjątki, takie jak Meto.

Cała opinia na:
http://www.kacikzksiazka.pl/2015/12/meto-dom-yves-grevet.html

Literatura dystopijna cieszy się niesłabnącą popularnością i to zarówno wśród dorosłych, jak i nastoletnich czytelników. Sama jestem jej ogromną fanką, choć niespecjalnie gustuję w pozycjach skierowanych do młodzieży – zbyt często pod fasadą upiornej wizji przyszłości kryją się średnio przemyślane romanse. Są jednak od tej reguły chlubne wyjątki, takie jak Meto.

Cała...

Yves Grevet stworzył niecodzienną trylogię o świecie, w którym żyją dzieci, pilnowane przez Cezarów. ,,Dom" jest początkiem trylogii.

Dom to tajemnicze miejsce zamieszkane przez kilkudziesięciu chłopców. Nie pamiętają oni nic ze swojej przeszłości, każdy z nich ma maksymalnie jakiś jeden przebłysk, jednak nie wiedzą do czego to dopasować. Słowo mama kojarzy im się z dodatkową poduszką czy kołdrą. Reguły panujące w domu są bezwzględne. Chłopcy podzieleni są na 4 grupy. Każda ma określony plan dnia, do którego trzeba się dostosować. Nawet sposób jedzenia jest ściśle regulowany przez władze. Należy się podporządkować lub ponieść dotkliwe kawy. Przebywanie dzień, dwa, trzy, cztery w lodówie jest jedną z nich.

Seria przeznaczona jest dla młodych buntowników w wieku powyżej 12 lat. Książka została wydana w nieco większym formie, niż zazwyczaj, ma też dość sporą czcionkę. Brak w niej ilustracji, jednak myślę, że tylko by przeszkadzały w odbiorze treści. Początkowo dość trudno było mi się wciągnąć w tę opowieść, jednak z czasem zaczęło się robić coraz ciekawiej. Dużą rolę odegrał w tym Meto, tytułowy, a zarazem główny bohater.

Pierwszy tom kończy się w najciekawszym momencie. Drugi, z opisu, także wydaje się interesujący. Przede mną lektura ,,Wyspy", która, myślę, wniesie dużo nowych informacji o Domu oraz innych mieszkańcach, którzy mieszkają w jego otoczeniu. Nie chcę za bardzo rozwodzić się nad tą książką, gdyż poszczególne wątki są bardzo ze sobą powiązane i nie chciałabym zdradzić zbyt wiele szczegółów.

,,Meto. Dom" to książka dla nastolatków, ale także nieco starszych czytelników. To doskonały przykład tego, jak może wyglądać nasza przyszłość, co może nas czekać, jednak czy naprawdę czeka nas świat z tak rygorystycznymi regułami? Czas pokaże. Na razie możemy o tym tylko czytać, do czego zachęcam osoby lubiące nieszablonowe fabuły.

Moja ocena: 4,5/6

Yves Grevet stworzył niecodzienną trylogię o świecie, w którym żyją dzieci, pilnowane przez Cezarów. ,,Dom" jest początkiem trylogii.

Dom to tajemnicze miejsce zamieszkane przez kilkudziesięciu chłopców. Nie pamiętają oni nic ze swojej przeszłości, każdy z nich ma maksymalnie jakiś jeden przebłysk, jednak nie wiedzą do czego to dopasować. Słowo mama kojarzy im się z...

Chce wiecej

Chce wiecej