Dennis Lehane od zawsze pisze pierwszorzędne kryminały. Od prawdziwej doskonałości jego utwory dzieliło niewiele, ale jednak tylko do niej dążyły, jedynie się o nią ocierały... "Brudny szmal" (ku memu zdziwieniu najniżej ocenione na LC dokonanie tego Autora) zdecydowanie przekracza tę granicę. Nie mam wątpliwości - to powieść kompletna, bez skazy i słabych punktów. Może najlepsza w swym gatunku, a z pewnością z tych jego przedstawicielek (mowa o powieściach - stąd rodzaj żeński), które ja przeczytałem.

Na powierzchni zdarzeń dzieje się niewiele, bo z zamierzenia nie ma się dziać, bo to nie jest scenariusz komputerowej strzelanki. Bohaterowie trochę się snują, robiąc krok do przodu i dwa w tył, trochę patrzą wstecz, trochę próbują coś tam połatać. Nie wdają się przy tym w "błyskotliwe" wymiany zdań, ani tym bardziej w seryjne mordobicia. Powoli to się toczy, jak to w prawdziwym życiu, które raczej przygniata każdego dnia coraz bardziej, niż nagle bez zapowiedzi wali się na głowę.

Toczy się więc akcja powoli, ale - rzekłbym - nieubłaganie. "Nieubłaganie" to w odniesieniu do "Brudnego szmalu" ważne słowo. Od pewnych spraw nie ma ucieczki. Niektóre rzeczy muszą się zdarzyć. To mniej więcej nam Autor przekazuje. I cała ta nauka jest podana tak mimochodem, bez natręctw i poczucia misji - jak powinno być w przypadku pierwszoligowej literatury.

Atmosfera, nastrój - na tej płaszczyźnie wszystko się rozgrywa. Jest ciężko i duszno. Brudno. Brudny świat, brudni ludzie, brudne interesy, brudne myśli. I znowu bez patosu i egzaltacji. Jest brudno i tyle. Nikt się nie skarży, nie woła o interwencję ludzkości. To fotografia, a nie moralitet.

Lehane jest w wielkiej formie literackiej. W trzech zdaniach potrafi zawiązać akcję, opisać bohaterów i tło. W jednym umie oddać wszelkie emocje.

Dialogi? Głębia postaci? Logika? Konsekwencja? Wiarygodność motywów? Nie ma o czym rozprawiać - wszystko świetne, mistrzowski poziom.

Oszczędna w treści, wysmakowana w formie, wciągająca opowieść o życiu z wątkiem kryminalnym w tle. Genialne.

Dennis Lehane od zawsze pisze pierwszorzędne kryminały. Od prawdziwej doskonałości jego utwory dzieliło niewiele, ale jednak tylko do niej dążyły, jedynie się o nią ocierały... "Brudny szmal" (ku memu zdziwieniu najniżej ocenione na LC dokonanie tego Autora) zdecydowanie przekracza tę granicę. Nie mam wątpliwości - to powieść kompletna, bez skazy i słabych punktów. Może...