Drugi tom sensacyjnej trylogii o przygodach Lumikki Anderson. Sięgnęłam po niego, trochę z ciekawości a trochę przez zauroczenie śliczną okładką.W pamięci nadal miałam posmak rozczarowania po pierwszym tomie, który mnie nie zachwycił. Jednak mocno uwierzyłam, że w tak ślicznych okładkach musi być coś więcej niż płytka historia kryminalna i ledwo zarysowane wątki poboczne. Cóż, nie pomyliłam się. W drugim tomie jest o wiele więcej. O wiele inaczej. Ale wciąż nie tak dużo jak wyobrażałam sobie po przeczytaniu wszystkich pochwalnych opinii i recenzji.

Akcja drugiego tomu w całości rozgrywa się w Pradze. Trwają wakacje, a Lumikki pragnie wyrwać się z rodzinnej Finlandii, żeby odpocząć po wydarzeniach opisanych w pierwszym części. Wyjeżdża sama z zamiarem zwiedzenia środkowoeuropejskiej stolicy. Wszystko byłoby dobrze, gdyby na jej drodze nie stanęła trochę starsza Lenka. Młoda kobieta twierdzi, że jest jej przyrodnią siostrą. Ponadto należy do Białej Rodziny - sekty, której członkowie żyją w całkowitej ascezie i utrzymują, że są ze sobą spokrewnienie. Lumikki postanawia zbadać sprawę i wyrwać Lenkę z kręgów sekty. Za wszelką cenę.

Dalszy ciąg recenzji: http://morderczynimarzen.blogspot.com/2016/02/biae-jak-snieg-salla-simukka.html

Drugi tom sensacyjnej trylogii o przygodach Lumikki Anderson. Sięgnęłam po niego, trochę z ciekawości a trochę przez zauroczenie śliczną okładką.W pamięci nadal miałam posmak rozczarowania po pierwszym tomie, który mnie nie zachwycił. Jednak mocno uwierzyłam, że w tak ślicznych okładkach musi być coś więcej niż płytka historia kryminalna i ledwo zarysowane wątki poboczne....