"124 was spiteful. Full of a baby’s venom."

Pierwsze strony - bełkot. Czy Baby Suggs to faktycznie czyjeś imię, a jeśli tak, to dlaczego babcia nazywa się Baby, czy to to samo dziecko, które straszy w domu pod numerem 124?... Do Umiłowanej trudno się na początku dostroić. To zupełnie inny świat, inny język. Urywki wspomnień wymieszane z rzeczywistością, teraźniejszość nasączona fantastyką, niesamowitością, wiarą w nadprzyrodzone. Przez tę nagrodzoną Pulitzerem w 1988 powieść, przez wielu amerykańskich krytyków uważanych za bodaj największe osiągnięcie współczesnej literatury, brnie się z wysiłkiem, uwagą i w skupieniu. Dopiero gdy z grubsza zrozumiemy sytuację, stąpamy pewniej, chcemy dowiedzieć się, co tak naprawdę się wydarzyło, ciekawi nas los postaci. Chwytamy więc mocno nić rzuconą przez Sethe, główną bohaterkę, i przedzieramy się przez ten labirynt koszmarnych wspomnień, zamkniętych dusz, żalu, wyparcia i wytłumienia.

Stany Zjednoczone tuż po wojnie secesyjnej, druga połowa wieku XIX. Zbiegła niewolnica Sethe prowadzi ciche, odosobnione życie wraz z najmłodszą, nastoletnią córką Denver w Cincinnati w stanie Ohio. Synowie uciekli z domu, teściowa Sethe umarła. Matka i córka stronią od ludzi, a ludzie od nich, bo dom pod numerem 124 jest nawiedzany przez złego ducha dwuletniej dziewczynki - zmarłego dziecka Sethe. Na kamieniu nagrobnym udało się wyryć nic prócz słowa Beloved z powodu ceny. Sethe nie przyszło do głowy, by trochę potargować własnym ciałem, zamiast godzić się na jeden numerek. Oparta o marmur, z rozłożonymi nogami, cierpliwie zaciska zęby i czeka, aż to się skończy. Myśli: córeczka nie miała jeszcze imienia, ale ksiądz podczas pogrzebu powiedział: "Dearly beloved", więc chyba "umiłowana" to dobre określenie? Sethe nie wie, że to zwyczajowy zwrot do wiernych: "drodzy umiłowani", a nie do zmarłej: "droga umiłowana"...

Beloved to powieść złożona, bogata w znaczenia, przesłania, odczytania. Jest trudna i bolesna, ale też potrzebna i ważna. Toni nie wyssała swojej historii z palca, jedynie ubrała w literacką szatę prawdziwą tragedię zbiegłej niewolnicy Margaret Garner. Na podstawie historii jednostek powieść mocuje się z duchami przeszłości oraz buduje komentarz na temat psychologicznej i historycznej spuścizny niewolnictwa. W końcu książka dedykowana jest "[s]ześćdziesięciu, i więcej, milionom" Afrykanów, a także ich potomkom, którzy zginęli z powodu handlu niewolnikami.

Więcej na: http://rozkminyhadyny.blogspot.com/2015/08/czarnoskora-niobe-i-ukadanka-przepomnien.html

"124 was spiteful. Full of a baby’s venom."

Pierwsze strony - bełkot. Czy Baby Suggs to faktycznie czyjeś imię, a jeśli tak, to dlaczego babcia nazywa się Baby, czy to to samo dziecko, które straszy w domu pod numerem 124?... Do Umiłowanej trudno się na początku dostroić. To zupełnie inny świat, inny język. Urywki wspomnień wymieszane z rzeczywistością, teraźniejszość...