Świetna powieść sensacyjna z dynamiczną akcją, wprost nie sposób się oderwać. Rettinger nie ustępuje mistrzom gatunku: Folletowi, Forsythowi czy Ludlumowi. Słuchało mi się znakomicie, świetne wykonanie Andrzeja Ferenca tylko wzmagało napięcie, nie chciało się wyłączać odtwarzacza. Bardzo się cieszę, że mamy kolejnego majstra, który tak zgrabnie układa sensacyjne klocki!

A cała opowieść toczy się wokół kolegów z jednej klasy, którzy zachowali szkolną przyjaźń na długie lata, są teraz po czterdziestce, porobili kariery, i różne zdarzenia między nimi są osią intrygi. W tle mamy współczesną Polskę, duże pieniądze, korupcję, gangi, kontrwywiad wojskowy, policja, pościgi, strzelaniny, morderstwa, dzieje się. Akcja toczy się tak dynamicznie, że ledwo się nadąża, ale skomponowane to jest na tyle dobrze, że czytlenik/słuchacz się w tym wszystkim nie gubi.

Żeby nie popaść w zbytnie chwalenie, dołożę łyżkę dziegciu. Rzecz cała dzieje się w Polsce, a jakby nigdzie. Równie dobrze możnaby przenieść fabułę do Madrytu, Londynu czy Rzymu. Bohaterowie nie mają żadnych problemów materialnych, rozbijają się wypasionymi brykami za napędem na cztery koła, kupują drugie mieszkanie w Krakowie lub gdzie indziej, itd. Siłą polskich kryminałów, czy sensacji jest zanurzenie w Polsce, zaakcentowanie polskiej specyfiki, tak piszą najlepsi, Miłoszewski czy Chmielarz. A tutaj mamy Polskę z seriali TVN, bogatą, gładką i nierealną, ziszczone marzenie nowobogackich. Charakterystyczny obrazek: w wytwornej willi na Mokotowie, siedząc w jedwabnym szlafroku, jeden z kolegów z klasy, wzięty psychiatra, czyta Junga. To mi wręcz wygląda na karykaturę: jak mały Józio wyobraża sobie psychiatrę. Poza tym trochę jest tam za dużo wątków, zwłaszcza przy końcu; zbędnym wątkiem jest dla mnie sprawa z córką Karola Siennickiego czy wątek profesora Jegorowicza.

Oczywiście się czepiam, bo powtarzam, rzecz jest świetnie skrojona i czyta/słucha się z przysłowiowymi wypiekami na twarzy. Mamy oto polską gatunkową powieść sensacyjną od której trudno się oderwać. Polak potrafi!

Świetna powieść sensacyjna z dynamiczną akcją, wprost nie sposób się oderwać. Rettinger nie ustępuje mistrzom gatunku: Folletowi, Forsythowi czy Ludlumowi. Słuchało mi się znakomicie, świetne wykonanie Andrzeja Ferenca tylko wzmagało napięcie, nie chciało się wyłączać odtwarzacza. Bardzo się cieszę, że mamy kolejnego majstra, który tak zgrabnie układa sensacyjne klocki!

A...