Chyba najbardziej klimatyczna z kryminałów Christie. Miłośnicy akcji pędzącej na łeb na szyję i nagłych jej zwrotów będą rozczarowani. Trup jest tu właściwie tylko ukłonem w stronę gatunku, spokojnie mogłoby go nie być, a historia i tak zostałaby opowiedziana.
Plejada najrozmaitszych typów i zaskakujące powiązania. A do tego dawna przedwojenna kuchnia tak opisana, że niemal się czuje zapach "prawdziwych maślanych bułeczek" czy ciasta anyżowego. I człowiek marzy, by ktoś mu zafundował chociaż jedną dobę w tym hotelu, kiedy wszelkie jego życzenia są odgadywane zanim je wypowie, kiedy obsługuje go kamerdyner doskonały i kiedy może sobie wybierać między gatunkami herbat i raz zażyczyć sobie lapsanga a innym razem herbatę cejlońską, a każdą dostanie idealnie zaparzoną i podaną.
Jeszcze mi sporo brakuje do wieku panny Marple, ale zazdrościłam jej że mogła aż tyle czasu przebywać w takim otoczeniu.
A jednak panna Marple nie dała się zwieść - jak zwykle czujna, szybko wyłapała w tej układance podrobione puzzle. Nie miała wprawdzie wiele do roboty, pierwsze skrzypce grał tutaj udający idiotę inspektor Davy vel Daddy, ale jej spostrzeżenia były kluczowe.
Zastrzeżenia mam dwa (UWAGA, BĘDĄ SPOILERY!) po pierwsze nie rozumiem dlaczego Bess zaczepiła Michaela, dała mu się rozpoznać, a potem zaczęła mu grozić, jeśli zdradzi zbyt wiele. O wiele logiczniej byłoby gdyby to Michael rozpoznał dawną Bess - wtedy jej groźby miałyby sens. Ale tu autorka nawet wybrnęła przy zakończeniu, więc czepiam się głównie po to by się czepiać :)
Drugie - nużący bo często używany przez Christie sposób wymierzania kary czarnemu charakterowi, którego trudno byłoby skazać używając konwencjonalnych metod sądowo-prawnych.
Ale to są drobiazgi. Książkę polecam tym, którzy się nie spieszą i mają ochotę podelektować się spokojnym tempem akcji, jak na popołudniowej angielskiej herbatce. Uważajcie, nie dajcie się zwieść stereotypom. Panna Marple nie dała się na to złapać.

Chyba najbardziej klimatyczna z kryminałów Christie. Miłośnicy akcji pędzącej na łeb na szyję i nagłych jej zwrotów będą rozczarowani. Trup jest tu właściwie tylko ukłonem w stronę gatunku, spokojnie mogłoby go nie być, a historia i tak zostałaby opowiedziana.
Plejada najrozmaitszych typów i zaskakujące powiązania. A do tego dawna przedwojenna kuchnia tak opisana, że niemal...