Bardzo dobry pomysł na książkę. Niestety w narracji coś szwankuje, że czyta się to ciężko. Dialogi drewniane, niespójność i sporo drobnych irytujących błędów w opowiadaniu. Dużo literówek ale to już bardziej kwestia korektora tekstu. Naprawdę szkoda bo mogła powstać bardzo dobra powieść.

Bardzo dobry pomysł na książkę. Niestety w narracji coś szwankuje, że czyta się to ciężko. Dialogi drewniane, niespójność i sporo drobnych irytujących błędów w opowiadaniu. Dużo literówek ale to już bardziej kwestia korektora tekstu. Naprawdę szkoda bo mogła powstać bardzo dobra powieść.

Byłyby solidne 6 gwiazdek, gdyby nie opowiadanie o żar pticy. Ratował je wyłącznie wspomniany zmutowany ptaszek, a pogrążało... no, lista jest dosyć długa, poczynając od spadku jakości snucia historii, kończąc na dosyć odrażającym potraktowaniu fabularnym i humorystycznym niektórych scen.

Poza tym? niezłe czytadło kryminalno-paranormlne z ciekawymi, niepozbawionymi zalet i wad postaciami oraz ezoterycznym Krakowem.

Byłyby solidne 6 gwiazdek, gdyby nie opowiadanie o żar pticy. Ratował je wyłącznie wspomniany zmutowany ptaszek, a pogrążało... no, lista jest dosyć długa, poczynając od spadku jakości snucia historii, kończąc na dosyć odrażającym potraktowaniu fabularnym i humorystycznym niektórych scen.

Poza tym? niezłe czytadło kryminalno-paranormlne z ciekawymi, niepozbawionymi zalet i...

W dużej mierze zgadzam się z opinią Kingi, mam podobne, a nawet jeszcze bardziej pozytywne odczucia na temat książki.
Przy okazji ciekawa jestem, czy ktoś jeszcze zwrócił uwagę na "smaczki" jakimi uraczyli nas autorzy. Pewne ślady pozwalają się domyślić "przeszłości" głównych bohaterów.
Dlaczego Enka?
Dlaczego Gil?
:)
Mam niejasne wrażenie, że żaden drobny szczegół w książce nie jest przypadkowy...

W dużej mierze zgadzam się z opinią Kingi, mam podobne, a nawet jeszcze bardziej pozytywne odczucia na temat książki.
Przy okazji ciekawa jestem, czy ktoś jeszcze zwrócił uwagę na "smaczki" jakimi uraczyli nas autorzy. Pewne ślady pozwalają się domyślić "przeszłości" głównych bohaterów.
Dlaczego Enka?
Dlaczego Gil?
:)
Mam niejasne wrażenie, że żaden drobny szczegół w...

Sięgając po „Psa i klechę…” spodziewałam się, całkiem szczerze, historii w stylu „Ojca Mateusza”. I właściwie, fanom popularnego polskiego serialu i w ogóle duetów policyjno-duchownych rozwiązujących kryminalne zagadki może się ta książka spodobać, choć różni się ona znacznie od historii znanej z ekranu telewizora. Panowie Urbaniuk i Orbitowski napisali książkę, będącą zbiorem pięciu opowiadań o poruczniku Zbigniewie Ence oraz księdzu doktorze Andrzeju Gilu wspólnie rozwiązujących dosyć mroczne, niecodzienne zagadki. Historia umiejscowiona jest głównie w Krakowie, pod koniec lat ’80 ubiegłego wieku i choć trochę sceptycznie do niej podchodziłam, nie licząc na szczególnie emocjonującą, czy wciągającą lekturę, to muszę przyznać, że miło zostałam zaskoczona.

Porucznik Enka i ksiądz doktor Gil to duet nie byle jaki. Enka to niezły w swoim fachu milicjant z wydziału zabójstw, przy tym ateista i straszny kobieciarz, Gil z pasją kończy habilitację w obszarze starych języków bliskowschodnich, ale czy z taką samą pasją podchodzi do swojej posługi duchownego można by nieco wątpić. Dla obu najprzyjemniejszą formą rozrywki jest relaks przy Okocimiach tudzież Johnniem Walkerze. Poznają się zupełnie przypadkiem podczas śledztwa w sprawie morderstwa młodego księdza („Żertwa”). Rozwikłanie zagadki (przypłacone obrażeniami zarówno fizycznymi jak i psychicznymi) nie kończy jednak znajomości tych dwojga, los bowiem wkrótce znów krzyżuje ich drogi. Z czasem ksiądz doktor i porucznik zwyczajnie się ze sobą zaprzyjaźniają.

Każde z pięciu opowiadań jest o tyle ciekawe, że porusza inne, acz zawsze mroczne obszary. Porucznik Enka i ksiądz Gil stykają się z wywodzącymi się z pradawnych czasów zbrodniczymi kultami praktykowanymi przez mieszkańców ponurej wsi („Żertwa”),z ludźmi opętanymi przez demony („Hipoteza śladu”),z rosyjskimi tajnymi laboratoriami i morderczym ptactwem („Ogień i blask”),a także z wierzeniami i demonicznymi rytuałami czarnoskórych plemion, które wraz z młodymi studentami-imigrantami osiedliły się w jednym z krakowskich akademików („Głodomór”),czy z nawiedzonymi przez duchy mieszkaniami („Więcej światła”). Pozytywnie zaskoczył mnie fakt, że nie są to typowe opowiadania kryminalne, na jakie się nastawiłam, a historie dotykające sfery różnorakich wierzeń i kultów i tajemniczych zjawisk nadprzyrodzonych. „Pies i klecha” to w rezultacie lektura oryginalna i poniekąd fascynująca.

W książce Jarosława Urbaniuka i Łukasza Orbitowskiego mocno czuć ducha późnego PRL-u, który objawia się w każdej dziedzinie życia bohaterów: zarówno w ich wyglądzie, umeblowaniu ich mieszkań, pojazdach, którymi jeżdżą, jak i w samej ich mentalności i podejmowanych działaniach. Szczerze mówiąc, zdecydowanie wolę rozczytywać się w książkach, których akcja toczy się we współczesnych realiach, w tym przypadku było to dla mnie jednak doświadczenie przyjemne i całkiem ciekawe. Co dziwne, z uwagi na moje ateistyczne i antyklerykalne przekonania, największym atutem książki jest według mnie postać księdza Andrzeja. Może jest to wynikiem tego, że ksiądz typowym księdzem z całą pewnością nie jest, nie zawsze zachowuje się po bożemu, jest tajemniczy i jak się okazuje posiada niezwykle ciekawą przeszłość. Trochę mniej ciekawy, mniej barwny wydał mi się porucznik Enka.

Większość opowiadań, jakie znalazły się w tej książce, uważam za naprawdę udane. Znalazło się w tym zbiorze jednak jedno, w które kompletnie nie potrafiłam się wciągnąć i którego czytanie było dla mnie zwyczajnie męczące. Tym opowiadaniem jest „Ogień i blask”. Zamęczyło mnie ono chyba głównie rosyjskimi wstawkami językowymi i nazbyt fantastyczną oraz niezbyt ciekawą fabułą krążącą wokół tajnych eksperymentów, promieniowania jądrowego, rosyjskich żołnierzy i przedziwnych latających stworzeń. To jedno opowiadanie to jednak nie powód, by książki nie polecać.

Sięgając po „Psa i klechę…” spodziewałam się, całkiem szczerze, historii w stylu „Ojca Mateusza”. I właściwie, fanom popularnego polskiego serialu i w ogóle duetów policyjno-duchownych rozwiązujących kryminalne zagadki może się ta książka spodobać, choć różni się ona znacznie od historii znanej z ekranu telewizora. Panowie Urbaniuk i Orbitowski napisali książkę, będącą...

"Archiwum X" w schyłkowym PRL. Ksiądz doktor Andrzej Gil i porucznik Enka rozwiązują tajemnice, walczą z kapłanem voodoo, nie wylewając przy tym za kołnierz.

Żer­twa
Hi­po­te­za śladu
Ogień i blask
Gło­do­mór
Wię­cej świa­tła

"Archiwum X" w schyłkowym PRL. Ksiądz doktor Andrzej Gil i porucznik Enka rozwiązują tajemnice, walczą z kapłanem voodoo, nie wylewając przy tym za kołnierz.

Żer­twa
Hi­po­te­za śladu
Ogień i blask
Gło­do­mór
Wię­cej świa­tła