Już dawno planowałem zasiąść do tej serii wiedźmińskich komiksów, jako odwieczny fan Sapkowskiego i Geralta.

I pierwszy tom całkiem przyjemny w odbiorze, ale też bez rewelacji. Fabuła miejscami przeciągnięta, kilka wątków i zdarzeń mam wrażenie bez ładu i składu, a zakończenie odrobinę spłycone. Kreska bardzo dobra, choć miejscami niestety niedopracowana i niedokończona.

Nie zawiodłem się, ale też nie zachwyciłem. Ciekawy wątek i postaci, kilka potworów i elementy grozy. Fajne na start, ale mam nadzieję na więcej przy kolejnych odsłonach.

Okładka by Mignola <3

Już dawno planowałem zasiąść do tej serii wiedźmińskich komiksów, jako odwieczny fan Sapkowskiego i Geralta.

I pierwszy tom całkiem przyjemny w odbiorze, ale też bez rewelacji. Fabuła miejscami przeciągnięta, kilka wątków i zdarzeń mam wrażenie bez ładu i składu, a zakończenie odrobinę spłycone. Kreska bardzo dobra, choć miejscami niestety niedopracowana i niedokończona....

Ach ta zazdrość: uczucie, co doprowadziło do niejednej tragedii. Jedna z nich przedstawiona jest w tym fanstastycznym komiksie.

Ach ta zazdrość: uczucie, co doprowadziło do niejednej tragedii. Jedna z nich przedstawiona jest w tym fanstastycznym komiksie.

Dla fanów wiedźminowego uniwersum to może i gratka. Geralt spotyka mężczyznę, którego żona została zamieniona w Bruxę (wampira) i wraz z nim podąża do Domu ze Szkła, gdzie mieszka zaginiona Marta. W drodze muszą zmierzyć się w lesie z Leszami, a sam dom skrywa mnóstwo niebezpieczeństw. Gerald spotyka tam Varę - ładniejszą od baby cmentarnej 😉 Próbuje odkryć tajemnicę Jakuba i jego Marty.
Trochę grozy, trochę żarciku wiedźminowego i bajania dla starych bab 😉 Ujdzie

Dla fanów wiedźminowego uniwersum to może i gratka. Geralt spotyka mężczyznę, którego żona została zamieniona w Bruxę (wampira) i wraz z nim podąża do Domu ze Szkła, gdzie mieszka zaginiona Marta. W drodze muszą zmierzyć się w lesie z Leszami, a sam dom skrywa mnóstwo niebezpieczeństw. Gerald spotyka tam Varę - ładniejszą od baby cmentarnej 😉 Próbuje odkryć tajemnicę Jakuba...

Ciekawy zwrot akcji z Jakubem i Martą, tak to opowiadanie nic szczególnego.

Ciekawy zwrot akcji z Jakubem i Martą, tak to opowiadanie nic szczególnego.

Przesłuchane jako audiobook. Nie jest to wiedźminowski top ale jest to wciąż bardzo przyjemne opowiadanie zrealizowane w bardzo dobrej formie audio. Słucha się wciągająco i płynnie. Fanom Wiedźmina polecam.

Przesłuchane jako audiobook. Nie jest to wiedźminowski top ale jest to wciąż bardzo przyjemne opowiadanie zrealizowane w bardzo dobrej formie audio. Słucha się wciągająco i płynnie. Fanom Wiedźmina polecam.

Wszystko super a ta końcówka wydawała mi się trochę spłycona.

Wszystko super a ta końcówka wydawała mi się trochę spłycona.

Rysunki dość słabe, twarze często niedokończone, a do tego nagle pojawiające się różne potwory bez ładu i składu (topielec, ghul). Paskudna okładka.

A z dobrych rzeczy, to ciekawa historia, zwłaszcza w końcówce. I tu znów przypominają mi się postacie/sceny, których wątki nie zostały rozwinięte i właściwie, to nie wiadomo co tam robią (cała piwnica przeklętych i pokój pełen trupów)... Ale też przypomina mi się historia miłości Jakuba i jego żony oraz historia samej Marty - jedna para a tak skrajne spojrzenia na te same wydarzenia. I to było równie dobre, jak koncept samego magicznego domu otoczonego upiornym lasem.

Rysunki dość słabe, twarze często niedokończone, a do tego nagle pojawiające się różne potwory bez ładu i składu (topielec, ghul). Paskudna okładka.

A z dobrych rzeczy, to ciekawa historia, zwłaszcza w końcówce. I tu znów przypominają mi się postacie/sceny, których wątki nie zostały rozwinięte i właściwie, to nie wiadomo co tam robią (cała piwnica przeklętych i pokój pełen...

Nie jestem fanem rysunków, ale historia niczego sobie.

Nie jestem fanem rysunków, ale historia niczego sobie.

Macie swoje ulubione uniwersum książkowe lub komiksowe?

Moja miłość do świata wiedźmińskiego sięga zamierzchłych czasów. Były to czasy dziecka, pełne beztroski, gdzie największym wrogiem było pole pokrzyw, a każdy patyk mógł być wiedźmińskim mieczem. W takich czasach słowo czytane pada na podatny grunt i kształtuje nasze przyszłe gusta.

Kiedyś było mniej dostępnych książek i polegało się tylko na bibliotekach, bo najbliższa księgarnia była wiele kilometrów od domu. Dlatego o wielu sprawach się nie wiedziało. Nikt nie mówił o uniwersum, o fan fiction albo o kontynuacjach serii. Nie było internetu, który mógłby nam podrzucać nowe książki. Polegaliśmy na sobie nawzajem i bibliotekarkach.

Dlatego teraz cieszy mnie bardzo gdy widzę kontynuację “starych” dzieł albo gdy pojawiają się dobre komiksy z danego uniwersum. Czasami na plus wychodzi jak autorzy wypuszczają swoje dzieło w świat.

Gdy widzę kolejne dzieła na podstawie Wiedźmina, nie mogę się powstrzymać, aby po nie nie sięgnąć. Tak właśnie trafiłem na komiksy z serii “Wiedźmin” wydane przez @egmont_polska. Pierwszy tom “Dom ze szkła” opowiada przygodę Geralta w tytułowym nawiedzonym domu, do którego trafia wraz z rybakiem Jakubem, którego żona po śmierci właśnie w tym miejscu się znajduje.

Komiks, co bardzo mnie cieszy, jest utrzymany w klimacie horroru z zachowaniem wiedźmińskiej nonszalancji i przenikliwości.

Niestety Geraltowi daleko do książkowego pierwowzoru. Brakuje chwytliwych, inteligentnych dialogów, które rzucałyby nas na kolana. Nie skrywa się w nich podwójne dno i ponadczasowa prawda. Dialogi są proste, a twórcy postawili na wartką akcję i przepiękną szatę wizualną.

Mimo to komiks czyta się i ogląda z zapartym tchem. Na pewno docenią go fani gry, bo wpisuje się w ten klimat. Wszystko dzięki rysunkom Joego Querio.

U mnie na półce już czekają kolejne tomy.

Macie swoje ulubione uniwersum książkowe lub komiksowe?

Moja miłość do świata wiedźmińskiego sięga zamierzchłych czasów. Były to czasy dziecka, pełne beztroski, gdzie największym wrogiem było pole pokrzyw, a każdy patyk mógł być wiedźmińskim mieczem. W takich czasach słowo czytane pada na podatny grunt i kształtuje nasze przyszłe gusta.

Kiedyś było mniej dostępnych...

Historia pierwszego wiedźmińskiego komiksu od Dark Horse zdecydowanie bryluje pod względem fabularnym, ale ogólna stylistyka tego komiksu bardzo mi nie podeszła.

Historia skupia się wokół tytułowego Domu, gdzie Geraltowi przyjdzie walczyć z potworzycą, ofiarą klątwy. Fabuła bardzo mnie wciągnęła, ma taką charakterystyczną creepy nutkę co pomaga w zachowaniu swoistej imersji. Finał komiksu również został przemyślany, dzięki czemu za samą fabułę dałabym tej historii mocną 8.

Natomiast komiks winno się tez oceniać pod względem artystycznym. I o ile do jakości druku, kolorystyki (brudnej i ponurej, co w przypadku uniwersum wiedźmina bardzo pasuje do klimatu) i ogólnie sposobu wydania nie mam zastrzeżeń, o tyle moim zdaniem ilustracje są mocno średnie. Rozmyte kadry, niewyraźne twarze, mało szczegółów w tle - rozumiem ze to styl autora, którym może się wyróżniać, ale mi się warstwa wizualna w ogóle nie podobała. Wolę bardziej realistyczne ilustracje. Dlatego za grafikę daję jedynie 5/10.

Sumarycznie wychodzi ok. 6,5/10, ale postanowiłam to zaokrąglić do 7.

Historia pierwszego wiedźmińskiego komiksu od Dark Horse zdecydowanie bryluje pod względem fabularnym, ale ogólna stylistyka tego komiksu bardzo mi nie podeszła.

Historia skupia się wokół tytułowego Domu, gdzie Geraltowi przyjdzie walczyć z potworzycą, ofiarą klątwy. Fabuła bardzo mnie wciągnęła, ma taką charakterystyczną creepy nutkę co pomaga w zachowaniu swoistej...