Książka, po którą zapewne z własnej woli bym nie sięgnęła. Jednak mieliśmy ją w planach omawiać na książkowym blogu, które współprowadzę, i właściwie cieszę się, że ją przeczytałam. "Ptaki ciernistych krzewów" to saga z biedną wielodzietną nowozelandzką rodziną Clearych w roli głównej, ze szczególnych naciskiem na najmłodsze dziecko, jedyną wśród potomstwa córkę Meggie. Na samym początku czytelnik zostaje poczęstowany dość smutną historią o ciężkim życiu rodziny we wsi w Nowej Zelandii, by zaraz zostać zaskoczonym nagłą odmianą losów bohaterów. Otóż siostra głowy rodziny Clearych, sędziwa już kobieta, wdowa i właścicielka wielkiego majątku, nagle przypomina sobie o swoim bracie i zaprasza go wraz z całą rodziną, by osiadł w jej okazałej posiadłości w Australii i przejął obowiązki zarządcy majątku, w którego skład wchodziły wielkie połacie ziemi wraz z ogromną liczbą zwierząt hodowlanych. Losy Clearych śledzimy przez ponad pół wieku, najpierw całej rodziny, a po pewnym czasie opis zaczyna skupiać się przede wszystkim na Meggie, już dorosłej i zakochanej w... księdzu, z którym jeszcze jako dziecko zaprzyjaźniła się od pierwszego dnia pobytu w Australii. Wydawać się to może tandetnym pomysłem na fabułę i w sumie tak jest. Książka jest też przewidywalna, zaskakując z bardzo rzadka, ale mimo wszystko, dobrze się bawiłam podczas czytania. Losy Clearych skutecznie odwracają uwagę czytelnika od bożego świata i otaczającej rzeczywistości, a przecież chyba o to głównie chodzi w książkach. Uważam, że to znakomita propozycja zarówno na lekką letnią lekturę jak i na długie jesienne wieczory, do których już niewiele brakuje.

Książka, po którą zapewne z własnej woli bym nie sięgnęła. Jednak mieliśmy ją w planach omawiać na książkowym blogu, które współprowadzę, i właściwie cieszę się, że ją przeczytałam. "Ptaki ciernistych krzewów" to saga z biedną wielodzietną nowozelandzką rodziną Clearych w roli głównej, ze szczególnych naciskiem na najmłodsze dziecko, jedyną wśród potomstwa córkę Meggie. Na...