Powieść kryminalna w stylu retro w której bada się sprawę morderstwa z lat 80., gdy w Czechosłowacji panoszyła się tamtejsza bezpieka. Młody i zapalczywy detektyw Krauz prowadząc śledztwo na początku lat 90. wdaje się w konflikt z potężnymi siłami, dzieje się sporo. Niestety autor nie mógł się zdecydować czy pisze mroczny kryminał, czy też rzecz satyryczną. Słuchałem audiobooka w znakomitej interpretacji Macieja Stuhra, mocno akcentującej walory humorystyczne książki.

Powieść nieco z gatunku retro, trochę w stylu naszego Ćwirleja, mamy oto śledztwo w sprawie morderstwa z 1985r. a rzecz cała dzieje się w roku 1992 czyli już po obaleniu komunizmu na Słowacji. Niemniej nad książką unosi się duch StB czyli wszechmocnej tamtejszej bezpieki, która w czasie komuny stała ponad prawem i mogła bezkarnie mordować ludzi, zresztą tak jak bezpieka w innych krajach byłego bloku sowieckiego. Rzecz cała zaczyna się tak, że w czasie robót budowlanych na cmentarzu robotnicy wykopują trumnę, która im się przypadkowo otwiera i znajdują gwóźdź wbity w czaszkę denata, a potem już leci.

Głównym śledczym i bohaterem książki jest detektyw Krauz, taki młody pistolet, ostry i prący do przodu, oczywiście pod względem moralnym bez zarzutu, może trochę za dużo pije i zaniedbuje rodzinę, ale który glina tego nie robi? W czasie śledztwa popada w konflikt z funkcjonariuszami byłej bezpieki, którzy wciąż są potężni, i niełatwo ich pokonać. Dzieje się sporo: morderstwa, strzelaniny, itd. itp.

Największą silę książki upatruję w jej warstwie obyczajowej, mamy tu sporo świetnie zarysowanych portretów, od starego księdza co lubi rzucać łacińskie przysłowia, poprzez zgorzkniałą kobietę z administracji cmentarza, zdziwaczałego profesora i wielu innych. Książka pokazuje też stopień zastraszania i zniewolenia społeczeństwa u naszych południowych sąsiadów (jeśli autor pisze prawdę) u nas tak źle nie było…

Niestety, pod koniec rzecz cała skręca od poetyki mrocznego i tragicznego kryminału w stronę przygody w duchu Dana Browna czy pana Samochodzika. Fabułę dominują zawody między Krauzem i mitycznym generałem, dosyć sztampowo opisane. Zawody typu kto szybciej kto lepiej, oczywiście Krauzowi i jego kumplom przydarzają się różne przygody, ale wiadomo, że wyjdą z nich cało. Zatraca się zupełnie tragiczną atmosferę powieści niestety.

Pod koniec rzecz cała skręca mocno w stronę farsy, cały wątek z nowym pracownikiem Jose wygląda na sztucznie doczepiony, a scena na dworcu kolejowym wygląda na jakąś parodię powieści sensacyjnej. Może to największy problem z książką, nie wiadomo czy to rzecz poważna czy też satyra, autor jakby nie może się zdecydować.

Słuchałem audiobooka w rewelacyjnej interpretacji Macieja Stuhra, który zdecydowanie nadaje książce rys satyryczny, wspaniale naśladując różne style mówienia, a to starego dziadka, a to dojrzałej kobiety, a to lekko szurniętego profesora. Bardzo to było zabawne, z pewnością przydał się tutaj jego talent parodystyczny.

Powieść kryminalna w stylu retro w której bada się sprawę morderstwa z lat 80., gdy w Czechosłowacji panoszyła się tamtejsza bezpieka. Młody i zapalczywy detektyw Krauz prowadząc śledztwo na początku lat 90. wdaje się w konflikt z potężnymi siłami, dzieje się sporo. Niestety autor nie mógł się zdecydować czy pisze mroczny kryminał, czy też rzecz satyryczną. Słuchałem...