Jest to kolejna powieść na granicy romansu i powieści fantasy, gdzie możemy spotkać wampiry i człowieka z niezwykłą mocą. Ku mojemu zdziwieniu autorka skupiła się, przynajmniej w pierwszym tomie wyłącznie na nich, więc nie spotkamy utaj wilkołaków, wróżek, wiedźm i innych magicznych postaci.

Sięgnąłem po tę pozycję ze względu na interesujący opis z okładki. Co prawda spodziewałem się, że pojawi się wątek romansowy pomiędzy głównymi bohaterami, ale nie spodziewałem się, że jak się już poznają to ona będzie się mentalnie wachlować a on będzie dążył wyłącznie do tego, aby się z nią przespać. A czy się tak stanie to już sami musicie stwierdzić czytając lekturę.


Główna bohaterka wydawała mi się dosyć silną osobą ze względu na moc jaką włada ale także ze względu na przeżycia po wypadku przez który ową moc posiada. Szkoda, że wiele z tego utraciła w późniejszej części książki. Leila to młoda kobieta o której wiemy mniej więcej, że miała wypadek w wieku 12 lat przez co teraz włada elektrycznością oraz, że jest świetnie wygimnastykowana. Wszystkie historie z jej życia krążą wokół wypadku przez co nie dowiadujemy się co lubi robić, jeść czy jak jest na co dzień. Również o Vladzie się za wiele nie dowiadujemy, gdyż sceny, w których występuje to albo seks, jedzenie lub zabijanie kogoś lub zadawanie mu dość poważnych obrażeń. W momencie przeniesienia akcji do Rumunii zachciało mi się śmiać bo, mimo że Vlad cały czas zaznacza, ze nie jest Draculą to wszystko co robi jest właśnie kreowane na tę właśnie postać. W międzyczasie dowiadujemy się, również, że on sam prawdopodobnie był pierwowzorem Draculi.

To niesamowite jak bohaterowie książek posiadających na początku serii czy pojedynczej powieści potrafią stracić całą swoją indywidualność tylko po to by stać się typowym bohaterem lub bohaterką dla rzeszy czytelników poniżej lat 20. Osobiście nudzą mnie już te opisy miłości i wydarzeń łóżkowych głównych postaci oraz sposób w jaki są wykreowani. On przystojny, umięśniony i z mroczną duszą a ona piękna, lecz uważa się za brzydką i na dodatek wie jednocześnie chce i nie chce iść z Vladem do łóżka. A kiedy już podejmuje decyzje to przez coś tak naiwnego, że sami musicie się przekonać. Te i inne rozterki można znaleźć w pierwszym tomie z serii Nocny Książę. Dosyć narzekania, pora na zalety.

Książkę przeczytałem dość szybko, bo w jeden wieczór. Książkę czyta się szybko bo i nie jest napisana jakimś szczególnie trudnym językiem tak, aby trafić do większej grupy odbiorców jak sądzę. Sama historia na pozór banalna, jednakże coś w niej jest, coś co ciągnie do tej historii. Sama okładka daje jasno do zrozumienia co się będzie działo w I tomie jednak mam nadzieję, że następne będą lepsze i nie będą dążył do tego, aby zamienić Leile w wampira bo nie mam ochoty na połączenie 50 twarzy Grey’a z serią Zmierzch. Póki co mogę stwierdzić, że Książka nie należy do najlepszych, ale zdecydowanie ma potencjał, ale czy zostanie wykorzystany to już zależy od samej autorki.

Czy mogę ją polecić? Z pewnością nie każdemu, gdyż daleko tej książce do fantastyki a dość blisko do romansu, więc zdecydowanie nie spodoba się to osobie czytającej kryminały czy horrory, gdyż pomimo obecności Vlada ‘’Draculi’’ nie ma tu tej specyficznej nuty grozy z książek Kinga czy Mastertona. Aczkolwiek osoby, które lubią sobie poczytać o tym jak wielką moc zmienia zła w dobro ma miłość książka z pewnością trafi w ich gust.



Moja ocena: 6.5/10

Jest to kolejna powieść na granicy romansu i powieści fantasy, gdzie możemy spotkać wampiry i człowieka z niezwykłą mocą. Ku mojemu zdziwieniu autorka skupiła się, przynajmniej w pierwszym tomie wyłącznie na nich, więc nie spotkamy utaj wilkołaków, wróżek, wiedźm i innych magicznych postaci.

Sięgnąłem po tę pozycję ze względu na interesujący opis z okładki. Co prawda...