„Ptasiek” Williama Whartona to bardzo specyficzna opowieść. Mówi nie tylko o spełnianiu marzeń graniczącym z szaleństwem, opowiada także o pragnieniu bycia wolnym i niczym nieskrępowanym, o ucieczce ze świata zła i brutalności, o miłości szeroko pojętej i pięknie. Może sprawić, że zaczniemy trochę inaczej postrzegać rzeczywistość, zwracać uwagę na wartości, których dotychczas nie widzieliśmy (albo nie chcieliśmy widzieć).

Czy to książka dla każdego? Myślę, że tak, ale nie na każdy moment życia i nie na każdą chwilę czytelniczej drogi. Dlaczego? Bo czytając ją w niewłaściwej chwili można jej nie zrozumieć i przez to źle ocenić, a to już krótka droga do wyrządzenia krzywdy tej bardzo dobrej psychologicznej powieści.

Na koniec taka mała refleksja…Najprawdopodobniej, ile by się nie napisało słów o debiucie Whartona – czy stronę czy pięć – to chyba nigdy i tak nie odda się w pełni tego, co chciałoby się o nim powiedzieć. Polecam osobiste zmierzenie się z ubraniem myśli w słowa po zakończonej lekturze „Ptaśka”.

„Ptasiek” Williama Whartona to bardzo specyficzna opowieść. Mówi nie tylko o spełnianiu marzeń graniczącym z szaleństwem, opowiada także o pragnieniu bycia wolnym i niczym nieskrępowanym, o ucieczce ze świata zła i brutalności, o miłości szeroko pojętej i pięknie. Może sprawić, że zaczniemy trochę inaczej postrzegać rzeczywistość, zwracać uwagę na wartości, których...