Pewnie ta książka otrzymałaby więcej gwiazdek gdybym nie czytała jej po "Maybe someday", przez którą podchodziłam do niej jak pies do jeża i długo trwało zanim podczas lektury wyzbyłam się uprzedzeń. Ale skoro daję jej aż 5 gwiazdek, to muszę odjąć co najmniej dwie wspomnianej przed chwilą książce. Choćby dlatego, że ta jest o wiele lepsza. Ale w obu występuje ten sam oklepany schemat Tristana i Izoldy. Czyli oboje nieziemsko przystojni, oboje pięknie w sobie zakochani bez swojej winy (ot przypadek, eliksir miłosny niechcący wypity) i, kurde, jakaś przeszkoda, która sprawia, że nie mogą być razem. Ta przeszkoda wydaje się sensowniejsza niż w poprzedniej książce, ale mimo wszystko nie do końca ta historia była dla mnie wiarygodna. Być może to dziwne amerykańskie realia, a w każdym razie składam ten brak wiarygodności na karb "amerykańskości". W ogóle ta książka jest straszliwie, obrzydliwie, amerykańska z całą tą amerykańską, żenującą dla Polaka egzaltacją. I (wbrew temu, co jest napisane na okładce) książka nie jest ani trochę "przezabawna".
Po drugie mam wrażenie, jak to się mówi, "dwóch grzybów w barszczu" a nawet nie dwóch, a całego tuzina. Jakby autorka ciągle się bała, że nie dość wzruszy czytelnika, więc wymyślała kolejne okropieństwa, żeby jeszcze bardziej dowalić bohaterom, licząc że czytelnik będzie wylewał z siebie fontanny łez. Ale fontanny wylewają tylko bohaterowie i to niezależnie od płci.
Podsumowując - ładnie napisana, ale... przeciętna. Teraz czytam II część. Chwilami wydawała się trochę lepsza, ale właśnie doszłam do momentu gdzie czytelnik ma ochotę przewracać oczami wzdychając <boszszsz... znowu...> ale o tym napiszę w następnym odcinku.

Pewnie ta książka otrzymałaby więcej gwiazdek gdybym nie czytała jej po "Maybe someday", przez którą podchodziłam do niej jak pies do jeża i długo trwało zanim podczas lektury wyzbyłam się uprzedzeń. Ale skoro daję jej aż 5 gwiazdek, to muszę odjąć co najmniej dwie wspomnianej przed chwilą książce. Choćby dlatego, że ta jest o wiele lepsza. Ale w obu występuje ten sam...