Nie sugerujcie się powyższym opisem wydawcy, a jeżeli jeszcze tego nie zrobiliście, to najlepiej wcale go nie czytajcie. Zdradza on cały zamysł książki i choć w czasie czytania dość szybko ukazuje nam się prawdziwy sens przedstawionych w niej wydarzeń, to i tak lepiej odkrywać go samemu.

To, co najważniejsze w kontekście książki i powstałego na jej podstawie filmu o tym samym tytule, to fakt, iż nie jest to typowa ekranizacja, lecz adaptacja, co robi tu wielką różnicę. Film, choć sam w sobie jest dobry, to w stosunku do książki został mocno spłycony. Punkt wyjścia jest ten sam, jednak zabrakło w nim przede wszystkim przesłania, jakiejkolwiek wskazówki do rozgryzienia tego, dlaczego główna bohaterka robi to, co robi. W książce nie dość, że z każdą stroną poznajemy nowe fakty związane z bohaterami, ich pochodzeniem oraz celem ich dziwnej działalności (niekiedy będąc w szoku i czując obrzydzenie i współczucie, a czasem śmiejąc się z przedstawionych sytuacji), to jeszcze mamy do czynienia z mnóstwem różnych osobowości i charakterów, które w konfrontacji ze sobą pokazują, jacy naprawdę jesteśmy, i co nami kieruje. Ostatecznie okazuje się, że jest to prosta opowiastka o moralności i poczuciu wyższości wobec innych, ale przedstawiona w nieco przewrotny sposób, od strony, od której żaden z nas chyba nigdy na ten problem nie patrzył.

Co do formy powieści, to początkowo może się wydawać, że jest trochę przyciężkawa i książka mogła być napisana nieco prościej. Po jakimś czasie jednak można się do tego stylu przyzwyczaić i lektura przebiega już przyjemnie. Niektórych może nudzić powtarzalność sytuacji, praktycznie przez cały czas główna bohaterka przemierza samochodem szkockie drogi w poszukiwaniu swoich ofiar i tylko między jednym a drugim autostopowiczem mają miejsce inne wydarzenia, a i one często są do siebie podobne. Każdy wyjazd naszej bohaterki jest jednak świetną okazją do coraz lepszego poznawania jej oraz tego, co kryje się w jej umyśle. Mnie bardzo podobało się to, że do pewnego momentu książki co kilkadziesiąt stron całkowicie zmieniał się mój punkt widzenia na przedstawiane sytuacje oraz ich ocena. Często jedno zdanie lub choćby słowo potrafiło zaskoczyć mnie do tego stopnia, że ciężko mi było przerwać czytanie.

Polecam zarówno książkę, jak i film z ponętną Scarlett Johansson w roli Isserley. To, w jakiej kolejności się po nie sięgnie, nie ma większego znaczenia, bo jedno nie zdradzi nam zbytnio treści drugiego i na odwrót. Lepiej chyba jednak jest wpierw obejrzeć film, a później cieszyć się bogactwem literackiego pierwowzoru, bo jak to zwykle bywa, książka ma do zaoferowania dużo więcej.

Nie sugerujcie się powyższym opisem wydawcy, a jeżeli jeszcze tego nie zrobiliście, to najlepiej wcale go nie czytajcie. Zdradza on cały zamysł książki i choć w czasie czytania dość szybko ukazuje nam się prawdziwy sens przedstawionych w niej wydarzeń, to i tak lepiej odkrywać go samemu.

To, co najważniejsze w kontekście książki i powstałego na jej podstawie filmu o tym...