W biografii Stanisława Grzesiuka autorstwa Bartosza Janiszewskiego wielokrotnie przewijało się nazwisko lekarki Alicji Gawlikowskiej-Świerczyńskiej. Całe dorosłe życie Grzesiuka determinowała jego walką z gruźlicą: wielomiesięczne pobyty w szpitalach i sanatoriach, nowatorskie jak na owe czasy zabiegi (o których czytanie dzisiaj przypomina czytanie o średniowiecznych torturach).
Jej portret nakreślony w książce jako osoby ostrej, bezkompromisowej ale też walczącej o pacjentów do końca mocno zapadł mi w pamięć.
Skojarzyłam też że ja już to nazwisko gdzieś słyszałam. I tak trafiłam na wywiad rzekę który z Alicją Gawlikowską - Świerczyńska przeprowadził Dariusz Zaborek.

W książce "Czesałam ciepłe króliki" możemy prześledzić życiorys bohaterki od czasów okupacji i pobytu w obozie koncentracyjnym po czasy współczesne. Opowiada o trudnej młodości naznaczonej wojną, małżeństwie i macierzyństwie a przede wszystkim aktywności zawodowej i bezgranicznym poświęceniu się pracy która była i jest jej pasją (do dziś mimo ponad 90 lat, oczywiście w symbolicznym wymiarze czasu, przyjmuje ona pacjentów).

I tak jak życie Alicji Gawlikowskiej-Świerczyńskiej to opis determinacji, siły i realizowania postawionych sobie celów, tak jej postawa życiowa, światopogląd i priorytety którymi kierowała się w życiu są mi totalnie obce.
I to jest w porządku. Każdy ma prawo przeżyć swoje życie według własnej wizji ale bohaterka nie może powstrzymać się przed deprecjonowaniem przeżyć i uczuć wszystkich innych którzy myślą inaczej.
I nie dotyczy to tylko wspomnień obozowych (te fragmenty jak zauważyłam w waszych recenzjach wzbudzają największe kontrowersje) ale też jej definicji małżeństwa i macierzyństwa (umówmy się dość kontrowersyjnych nawet jak na dzisiejsze czasy).
Otwarty związek, pracoholizm, kontakty z dziećmi ograniczone do minimum (ale przecież była niania która gotowała, przytulała i spędzała z jej córkami wolny czas) to jej pomysł na życie z które jest dumna. W tej książce jaki się jako osoba niezwykle apodyktyczna której życiowe motto brzmi: "moja prawda jest najmojsza".

Nie polubiłam pani Alicji ale cieszę się że uznaje ona swoje życia za spełnione i opowiada o nim z wielką pasją. Nie mogę jednak przejść do porządku nad tym że z lekceważeniem a nawet momentami pogardą wypowiada się o ludziach z którymi dzieliła swój los czy to w obozie czy też w latach powojennych. "Czesałam ciepłe króliki" to kontrowersyjna lektura. Ja czuję po niej niesmak.

W biografii Stanisława Grzesiuka autorstwa Bartosza Janiszewskiego wielokrotnie przewijało się nazwisko lekarki Alicji Gawlikowskiej-Świerczyńskiej. Całe dorosłe życie Grzesiuka determinowała jego walką z gruźlicą: wielomiesięczne pobyty w szpitalach i sanatoriach, nowatorskie jak na owe czasy zabiegi (o których czytanie dzisiaj przypomina czytanie o średniowiecznych...