Najnowsze artykuły
- ArtykułyCzternaście książek na nowy tydzień. Silne emocje gwarantowane!LubimyCzytać2
- ArtykułyKsiążki o przyrodzie: daj się ponieść pięknu i sile natury podczas lektury!Anna Sierant6
- ArtykułyTu streszczenia nie wystarczą. Sprawdź swoją znajomość lektur [QUIZ]Konrad Wrzesiński45
- ArtykułyCzytamy w weekend. 10 maja 2024LubimyCzytać426
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Dariusz Zaborek
3
7,1/10
Urodzony: 08.01.1963
Polski publicysta, dziennikarz i reporter.
Urodził się w Lublinie.
Absolwent dwóch stołecznych uczelni wyższych: Państwowej Szkoły Muzycznej im. Józefa Elsnera oraz Uniwersytetu Warszawskiego (dziennikarstwo).
Od 1995 r. związany z redakcją "Gazety Wyborczej".
Zajmuje się głównie wywiadami prasowymi. Przeprowadził rozmowy m.in. z Franciszkiem Pieczką, Bogusławem Kaczyńskim, Władysławem Bartoszewskim, Zygmuntem Kałużyńskim, Franciszkiem Starowieyskim czy Michaliną Wisłocką.
Dwukrotny finalista Konkursu Grand Press (2006, 2009).
Wybrane publikacje książkowe: "Życie. Przewodnik praktyczny" (praca zbiorowa, Wydawnictwo Agora, 2012),"Kobiety, które igrały z PRL-em" (praca zbiorowa, Wydawnictwo Agora, 2012),"Czesałam ciepłe króliki. Rozmowa z Alicją Gawlikowską-Świerczyńską" (z A. Gawlikowską-Świerczyńską, Wydawnictwo Czarne, 2014).https://www.facebook.com/Darek-Zaborek-112141658866517/
Urodził się w Lublinie.
Absolwent dwóch stołecznych uczelni wyższych: Państwowej Szkoły Muzycznej im. Józefa Elsnera oraz Uniwersytetu Warszawskiego (dziennikarstwo).
Od 1995 r. związany z redakcją "Gazety Wyborczej".
Zajmuje się głównie wywiadami prasowymi. Przeprowadził rozmowy m.in. z Franciszkiem Pieczką, Bogusławem Kaczyńskim, Władysławem Bartoszewskim, Zygmuntem Kałużyńskim, Franciszkiem Starowieyskim czy Michaliną Wisłocką.
Dwukrotny finalista Konkursu Grand Press (2006, 2009).
Wybrane publikacje książkowe: "Życie. Przewodnik praktyczny" (praca zbiorowa, Wydawnictwo Agora, 2012),"Kobiety, które igrały z PRL-em" (praca zbiorowa, Wydawnictwo Agora, 2012),"Czesałam ciepłe króliki. Rozmowa z Alicją Gawlikowską-Świerczyńską" (z A. Gawlikowską-Świerczyńską, Wydawnictwo Czarne, 2014).https://www.facebook.com/Darek-Zaborek-112141658866517/
7,1/10średnia ocena książek autora
1 827 przeczytało książki autora
1 546 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Czesałam ciepłe króliki. Rozmowa z Alicją Gawlikowską-Świerczyńską
Dariusz Zaborek, Alicja Gawlikowska-Świerczyńska
7,5 z 1364 ocen
3030 czytelników 196 opinii
2014
Powiązane treści
Popularne cytaty autora
Cytat dnia
Do dziś tak mam, że jeżeli coś mi nie wyjdzie lub wyjdzie inaczej, niż planowałam, na przykład stosunki z ludźmi, w których pokładałam nadzi...
Do dziś tak mam, że jeżeli coś mi nie wyjdzie lub wyjdzie inaczej, niż planowałam, na przykład stosunki z ludźmi, w których pokładałam nadzieję, to zaczynam się z tą sytuacja rozstawać. Na przykład myślę: "To już koniec tej znajomości". Staram się tę sprawę wyklarować: trzeba się z tym pogodzić i inaczej ułożyć sobie życie. Tego trzeba się nauczyć, że coś się przewraca w spojrzeniu człowieka. I to jest dobry sposób na życie, goraco panu polecam.
12 osób to lubi
Najnowsze opinie o książkach autora
Czesałam ciepłe króliki. Rozmowa z Alicją Gawlikowską-Świerczyńską Dariusz Zaborek
7,5
Książka bardzo mnie zaskoczyła. Nawet do końca nie wiem co powiedzieć. Pani Alicja to osoba pełna optymizmu, jej pewne wypowiedzi, zachowania czy przekonania mogą razić ale może to właśnie one były receptą na przeżycie obozu w Ravensbruck. Te straszne, dramatyczne wydarzenia nie są tak ważne jak te pozytywne. Nie trzeba się nad nimi zagłębiać, roztrząsać. Pani Alicja woli myśleć o nich jutro, dziś woli dobrze się wyspać. Niesamowite są te jej prawdy życiowe, pogoda ducha, miłość do pracy, swoich pacjentów i ogólnie ludzi. Na prawdę warto przeczytać!
Czesałam ciepłe króliki. Rozmowa z Alicją Gawlikowską-Świerczyńską Dariusz Zaborek
7,5
"Wie pan, życie składa się z poznania i z rozstania. Trzeba umieć się rozstawać
Psychicznie przede wszystkim, jeżeli się wie, że to nie jest na zawsze, że już nic dobrego
Z tego nie będzie, ze to musi się skończyć. To proces psychiczny, który trzeba przejść.
Najgorsze jest zaskoczenie. Ale jeżeli człowiek widzi, że życie się kończy, to nie ma cO
z tym walczyć, bo to nic nie da. Domagać się czegoś nie ma sensu. Człowiek był, ale go
nie będzie."
"
"Moje
doświadczenia życiowe pokazały mi, że nie można oceniać ludzi
powierzchownie, po warunkach, w jakich żyją, czy po zawodzie, który wykonują
(ś miech). Nie można ludzi dyskredytować czy skreślać, bo nie wiadomo, co ich do tego
doprowadziło. Dlatego jestem tolerancyjna, jeśli chodzi o ocenę ludzi. Bo to, jaki
człowiek jest, wychodzi w sytuacjach tragicznych."
Przeczytałam w swoim życiu naprawdę wiele książek o tematyce obozów, z punktu widzenia zwłaszcza wspomnień ludzi,którzy przeżyli to i tu chciałam napisać standardowo "piekło na ziemi ". Dlaczego tak nie napisze? Z szacunku do podejścia do odczuć Pani Aliny. Świadka tamtych wydarzeń. Z pewnymi rzeczami przedstawionymi przez Panią się nie zgadzam,choćby że sposobem radzenia sobie z traumą przez np.buch obozowiczów. Ale czy mozna Panią winic za to? Czytając jakie miała dzieciństwo,absolutnie nie! Silna psychika i takie a nie inne podejście pozwoliło jej przetrwać. Czapka z głów. Proszę Pani,wiek,że już nie ma Pani na tym świecie,ale dziękuję za opowiedziana przez Panią historie w takiej wlasnie perspektywie. Warto sięgnąć po lekturę,bo naprawdę można spojrxec na to od innej strony. Pani znalazła swój przepis na poradzenie sobie z ekstremalną sytuacją,pozostawiła po sobie wspaniale świadectwo (związane potem z jej dalsza częścią życia.) Polecam.