Uff, uff, uff, po tygodniu ślęczenia nad tą książką jej lekturę mogę uznać za zakończoną :)
Muszę tu napomknąć, że nie przeczytałam jej całej, pominąwszy:
a)teksty napisane w języku słowackim (4) - sorry, Winnetou, nie znam go
b)artykuły autorki (3) - nie obowiązują mnie do egzaminu, a i goniący termin swoją drogą
Dogłębnie przestudiowałam jednak 20 pozostałych, więc ogólną opinię śmiało wystawić mogę. Bo nie oszukujmy się, nie będę analizować każdego z nich z osobna...
Zacznę może od tego, co w tej książce sprawiło mi największy ból. Korekta (a raczej jej brak),najgorsza, z jaką się w życiu spotkałam. O dziwo, ktoś się pod takową podpisuje (dziwię się tej osobie). Nie będę wymieniać tej pani z nazwiska, bo nie o to tu chodzi, ale, kolokwialnie mówiąc, odwaliła straszną fuszerkę. Fatalna interpunkcja! Przecinki są tam, gdzie ich być nie powinno, a tam, gdzie by się przydały, niejednokrotnie ich nie uświadczysz. Niewłaściwe stosowanie dużych liter! Od kiedy to przymiotniki (typu 'polski') piszemy wielką literą? Kilka razy zdarzyło się też, że wyraz, który takową zaczynać się powinien, został napisany z małej. Co jeszcze? Kilka dziwnych ciągów liter w miejscu polskich znaków (skąd się tam wzięły - zagadka lasu). Ach, o błędach rzeczowych nie wspomnę. Np. wzmianka o VI pielgrzymce Jana Pawła II do Polski, z roku, uwaga, 1977. Pal sześć, że dopiero rok później został wybrany na papieża. Takie pomyłki są karygodne (No gdzie ta korekta? Gdzie?! Nie widzę!) i czynią tekst mniej wiarygodnym. Pojawiło się też kilka bezsensownych powtórzeń.
Jestem jednym z tych czytelników, dla których literówka w książce jest jak zgrzyt paznokciem o tablicę, więc podczas tej lektury krwawiła mi dusza. Za coś takiego MUSZĘ odjąć przynajmniej 2 gwiazdki, ponieważ te błędy zaburzają odbiór lektury. Szkoda, szkoda.
Jeszcze jednym minusem jest czcionka, malutka, na dodatek bardzo kontrastująca ze śnieżnobiałym papierem. To sprawiło, że podczas czytania strasznie bolały mnie oczy, co w przypadku książek papierowych mi się w zasadzie nie zdarza.
Jeśli chodzi o merytoryczną wartość tekstu, to, ogólnie rzecz biorąc, jest nieźle. Owszem, kilka z nich sprawiło mi pewną trudność, bądź też skłoniło do przemyśleń w stylu 'Skoro autor danego artykułu (książka jest pracą zbiorową) nie wiedział, co ma napisać, to po co się za to brał i tworzył go na siłę, na ilość, a nie na jakość? Przecież to sensu nie ma. Lepiej było zostawić miejsce dla kogoś, kto ma coś ciekawego do powiedzenia.' Niektóre zaś były naprawdę dobre. Wielu autorów znam osobiście, być może moje osobiste sympatie i antypatie także niejako zaważyły na osądzie. Za jedne z najciekawszych uważam te, które bazowały na przytoczonych wynikach przeprowadzonych na cele tekstu badań i ankiet. Doceniam też trud autorów włożony w ich przeprowadzenie.
Te wszystkie czynniki złożyły się na taką, a nie inną ocenę (6/10 gwiazdek) tego zbioru.

Uff, uff, uff, po tygodniu ślęczenia nad tą książką jej lekturę mogę uznać za zakończoną :)
Muszę tu napomknąć, że nie przeczytałam jej całej, pominąwszy:
a)teksty napisane w języku słowackim (4) - sorry, Winnetou, nie znam go
b)artykuły autorki (3) - nie obowiązują mnie do egzaminu, a i goniący termin swoją drogą
Dogłębnie przestudiowałam jednak 20 pozostałych, więc...