Książka, która jest jak sinusoida. Ma lepsze momenty przeplatane gorszymi. Tutaj bohaterowie drugoplanowi w trakcie zamieniają się pozycją. Dziwnym jest, że detektyw Ryan, który uczył się fachu we Francji u najlepszych fachowców zostaje w cieniu człowieka, który zażywa narkotyki i zachowuje się niczym Sherlock. Dziwnym zabiegiem jest wprowadzenie fragmentów z dziennika Emily. Równie dobrze mógłby to być nowy rozdział lub kontynuacja. Nie trzeba z tego robić jakieś a la wkładki do książki. Wszystko chyba ratuje świetny zakończenie i postać opiumisty. Normalnie Holmes pełną gębą. Nie zapominam także o złym charakterze, który pod koniec nieco psuje wypracowany styl. A fabuła ma potencjał i jest naprawdę wykorzystana w pełni. Dobrze napisana książka w klimacie wiktoriańskim.
Jedna rzecz mnie intryguje. Dlaczego zawsze w tych klimatach jest postać będąca silna kobietą chcącą zwojować świat?

W Londynie dochodzi do krwawej zbrodni. Zakatowana młotkiem zostaje pięcioosobowa rodzina. To samo zrobił ktoś kilkanaście lat temu. Miasto popada w panikę. Czyżby morderca powrócił? Intrygujące jest to, że z wielką dokładnością zbrodnię opisuje kontrowersyjny pisarz Thomas De Quincey. Czy ma jakieś powiązanie z mordercą? Wszystko się dzieje akurat wtedy gdy wraca on do Londynu z córką znaleźć dawną miłość.

Książka, która jest jak sinusoida. Ma lepsze momenty przeplatane gorszymi. Tutaj bohaterowie drugoplanowi w trakcie zamieniają się pozycją. Dziwnym jest, że detektyw Ryan, który uczył się fachu we Francji u najlepszych fachowców zostaje w cieniu człowieka, który zażywa narkotyki i zachowuje się niczym Sherlock. Dziwnym zabiegiem jest wprowadzenie fragmentów z dziennika...