Wynudziła mnie ta książka. Chyba kryminały osadzone w "starych latach" nie działają na mnie tak magicznie. Zbrodnie mało wymyślne, przewidywalne, postacie takie sztywne, ułożone, wysławiające się z "wysoka". Kurczę, cieszę się ,że urodziłam się w XXI wieku, gdzie ludzie są bardziej wyluzowani. Popieram moich przedmówców, że zbrodnia w tawernie..Jedna osoba znokautowała kilkanaście osób i nikt nie ruszył się nawet z miejsca? Czyli jedno uderzenie pałką i trup na miejscu? Łatwo domyślić się, kto jest zabójcą. Może jestem mało lotna, ale nie wyłapałam jaki był finalny motyw. Dla mnie- szkoda czasu. Dawno się tak nie męczyłam.

Wynudziła mnie ta książka. Chyba kryminały osadzone w "starych latach" nie działają na mnie tak magicznie. Zbrodnie mało wymyślne, przewidywalne, postacie takie sztywne, ułożone, wysławiające się z "wysoka". Kurczę, cieszę się ,że urodziłam się w XXI wieku, gdzie ludzie są bardziej wyluzowani. Popieram moich przedmówców, że zbrodnia w tawernie..Jedna osoba znokautowała...

David Morrell zaskoczył mnie bardzo pozytywnie . Po kilku słabszych pozycjach ta bardzo przypadła mi do gustu . Klimatem zbliżona do filmu Vidoq , kto oglądał ten wie o czym piszę . Anglia XIX wiek , po latach wraca widmo seryjnego mordercy sprzed 40 lat . Niesamowita ekipa próbuje rozwiązać sprawę . Czasami mroczna , czasami wesoła akcja i tyle . Uważam , że pozycja warta przeczytania .

David Morrell zaskoczył mnie bardzo pozytywnie . Po kilku słabszych pozycjach ta bardzo przypadła mi do gustu . Klimatem zbliżona do filmu Vidoq , kto oglądał ten wie o czym piszę . Anglia XIX wiek , po latach wraca widmo seryjnego mordercy sprzed 40 lat . Niesamowita ekipa próbuje rozwiązać sprawę . Czasami mroczna , czasami wesoła akcja i tyle . Uważam , że pozycja warta...

Mistrz sensacji, którego książki wciągają od pierwszej strony. Pierwsza część z Thomasem De Quincey, który w scenerii Londynu z XIX wieku musi rozwikłać zagadkę mordercy, opierającego się na jego opowieści.

Mistrz sensacji, którego książki wciągają od pierwszej strony. Pierwsza część z Thomasem De Quincey, który w scenerii Londynu z XIX wieku musi rozwikłać zagadkę mordercy, opierającego się na jego opowieści.

Przeczytać można, początek jest bardzo zachęcający: brutalna zbrodnia, interesujący i nieszablonowi bohaterzy oraz tło historyczne, które wiele obiecuje. W miarę czytania jednak wszystko zaczyna rozłazić się na boki: sprawcę dość szybko poznajemy, postacie zaczynają być bardzo przewidywalne, a tło historyczne jest nam po prostu przedstawiane jako wstawki, jak przypisy. Motywacja mordercy jest zupełnie nie do przyjęcia, wydumana na siłę.
Więc się powtórzę: przeczytać można. I tyle.

Przeczytać można, początek jest bardzo zachęcający: brutalna zbrodnia, interesujący i nieszablonowi bohaterzy oraz tło historyczne, które wiele obiecuje. W miarę czytania jednak wszystko zaczyna rozłazić się na boki: sprawcę dość szybko poznajemy, postacie zaczynają być bardzo przewidywalne, a tło historyczne jest nam po prostu przedstawiane jako wstawki, jak przypisy....

Jeśli chcecie się przenieś w tamtą epokę, gdy UK była największa potęgą w dziejach świata - to polecam, bo autor starannie odtworzył ówczesne zachowania ludzi, obyczaje i tło historyczne. Natomiast jeśli wolicie zagadkowy, do końca nieprzewidywalny kryminał, to już nie koniecznie.
Mordercę poznajemy sporo przed końcem książki, zaś niektóre teksy raziły mnie sztucznością; może wtedy ludzie byli bardziej prości, żeby nie powiedzieć naiwni.
W sumie jednak fajne coś innego.

Jeśli chcecie się przenieś w tamtą epokę, gdy UK była największa potęgą w dziejach świata - to polecam, bo autor starannie odtworzył ówczesne zachowania ludzi, obyczaje i tło historyczne. Natomiast jeśli wolicie zagadkowy, do końca nieprzewidywalny kryminał, to już nie koniecznie.
Mordercę poznajemy sporo przed końcem książki, zaś niektóre teksy raziły mnie sztucznością;...

W moim mniemaniu Autor zbyt pospiesznie ujawnia sylwetkę mordercy, co bezpośrednio przekłada się na stonowanie napięcia w powieści. Szkoda. W zamian dość interesująco prowadzona jest narracja - aż trzema torami, tj. główna akcja, pamiętnik oraz odniesienia historyczne. Co do tych ostatnich, nie mógłbym nie wspomnieć o przywołanej w książce osobie lekarza Johna Snowa, tak - tego samego, który przyczynił się do odkrycia źródła cholery w dzielnicy West End (Soho) w Londynie w 1854 r. D. Morrell zaaranżował nawet scenę z jego udziałem, ale nie przedstawiła samego zainteresowanego w jakimś korzystnym świetle.

W moim mniemaniu Autor zbyt pospiesznie ujawnia sylwetkę mordercy, co bezpośrednio przekłada się na stonowanie napięcia w powieści. Szkoda. W zamian dość interesująco prowadzona jest narracja - aż trzema torami, tj. główna akcja, pamiętnik oraz odniesienia historyczne. Co do tych ostatnich, nie mógłbym nie wspomnieć o przywołanej w książce osobie lekarza Johna Snowa, tak -...

Podróż po Londynie. Epoka wiktoriańska. Niepowtarzalny klimat. Fenomenalni bohaterowie. Intrygujące dialogi, opisy. Czysta przyjemność.

Podróż po Londynie. Epoka wiktoriańska. Niepowtarzalny klimat. Fenomenalni bohaterowie. Intrygujące dialogi, opisy. Czysta przyjemność.

http://coprzeczytam.blogspot.com/2019/02/morderstwo-jako-dzieo-sztuki-david.html

Pod względem faktów historycznych książka jest świetnie dopracowana. Autor poświęcił sporo czasu na zapoznanie się z ówczesnymi realiami i świetnie odwzorował tamtejsze codziennie życie, więc merytorycznie jest naprawdę super, a do tego językowo też intrygująco. Zaskoczyło mnie to, że książka nie do końca jest fikcją literacką, gdyż owe morderstwa miały miejsce, David Morrell przedstawił nam ich historię w ciekawy, przystępny sposób, choć przyznam, że trochę zmylił mnie tytuł i sądziłam, że bardziej wnikniemy do umysłu mordercy, że będzie więcej tych morderstw ze szczegółami, że trafimy na totalnego freak'a i będziemy obserwowali co tam pod kopułą mu siedzi, ale i tak jestem bardzo zadowolona z lektury i tak się świetnie bawiłam i zakończenie było dla mnie zaskakujące, co nie często się zdarza, gdyż niestety w kryminałach często dosyć szybko wpadam na trop zabójcy. Polecam fanom oryginalnych kryminałów, było przewybornie!

http://coprzeczytam.blogspot.com/2019/02/morderstwo-jako-dzieo-sztuki-david.html

Pod względem faktów historycznych książka jest świetnie dopracowana. Autor poświęcił sporo czasu na zapoznanie się z ówczesnymi realiami i świetnie odwzorował tamtejsze codziennie życie, więc merytorycznie jest naprawdę super, a do tego językowo też intrygująco. Zaskoczyło mnie to, że książka...

Czy lubicie książki w starym stylu ? Jeżeli nie , to nie czytajcie "Morderstwa jak dzieło sztuki". Powieść jest "czarno-biała" dobrzy , choć nie pozbawieni wad - są dobrzy , nieraz błądzą ale to przecież takie ludzkie . Źli ostatecznie przegrywają , a wszystko podąża do szczęśliwego zakończenia .
Urokiem tej powieści jest to , że konstrukcją przypomina baśń . Pozytywni bohaterowie przeżywają przygody , nieraz wpadają w tarapaty , ale nie poddają się i pokonują przeszkody . Czarne charaktery są jednoznaczne i niereformowalne , złe do szpiku kości . Dobrzy zjednują sobie ludzi by ostatecznie pokonać zło .
Całość jest dobrze napisana , trzyma tempo , nie nudzi . Siła i jednocześnie wada tej książki : to naiwność , ale bądźmy sprawiedliwi , tego nam trochę współcześnie brakuje .
Polecam , choć nie oceniam zbyt wysoko . Ot mila i lekka odskocznia od mrocznych , psychologicznych thriller'ów .

Czy lubicie książki w starym stylu ? Jeżeli nie , to nie czytajcie "Morderstwa jak dzieło sztuki". Powieść jest "czarno-biała" dobrzy , choć nie pozbawieni wad - są dobrzy , nieraz błądzą ale to przecież takie ludzkie . Źli ostatecznie przegrywają , a wszystko podąża do szczęśliwego zakończenia .
Urokiem tej powieści jest to , że konstrukcją przypomina baśń . Pozytywni...

Tytuł działa na wyobraźnię, stylowa nieźle odmalowuje koloryt epoki wiktoriańskiej. Choć więcej obiecywała, niż dała.

Tytuł działa na wyobraźnię, stylowa nieźle odmalowuje koloryt epoki wiktoriańskiej. Choć więcej obiecywała, niż dała.