Nie potrafię wyrazić słowami jak bardzo jestem zachwycona "The Sea of Tranquility". To książka idealna. Piękna okładka (no...przynajmniej ta oryginalna), piękny i tajemniczy tytuł i - najważniejsze, oczywiście - piękna historia. Początkowo nie wiedziałam co myśleć o tej książce, nie robiłam sobie szczególnie wielkich nadziei. Nie chciałam się rozczarowywać. Co absolutnie nie miało miejsca.Jak dla mnie Książka Idealna. Niemożliwie piękna, wzruszająca, przepełniona cierpieniem i smutkiem. Ta książka naprawdę rozdarła mi serce.

„Próbuję dostrzec magię codziennych cudów: fakt, że moje serce nadal bije, że mogę unosić stopy i chodzić, że jest we mnie coś wartego miłości.”


Natsyę - główną bohaterkę i narratorkę - polubiłam praktycznie od razu. Ta dziewczyna jest fantastyczna! Nie mogłam się nie uśmiechnąć przy jej niektórych wypowiedziach czy myślach. Pod zdzirowatymi, czarnymi ubraniami i pozą "twardzielki" kryje się dziewczyna krucha jak porcelana. Dwa lata temu przeżyła koszmar i od tamtego momentu jest jakby martwa w środku. Pusta. Złamana. Odebrano jej wszystko: marzenia, duszę, chęci do życia. Od tamtego wydarzenia nie odzywa się ani słowem. Do nikogo z rodziny czy przyjaciół. Ubiera się wulgarnie, mocno maluje, prowokuje. Nie ważne, że będą się gapić, nie ważne co pomyślą. Najważniejsze żeby odciągnąć od najważniejszego - od tego co chowa w środku, od pytań dotyczących jej przeszłości.

„Wierzę w Boga, Słoneczko. Zawsze wierzyłem. I wiem, że mnie nienawidzi”

Josh Bennett - drugi główni bohater i narrator , utalentowany stolarz - absolutnie skradł moje serce. Żaden tam pieprzony ideał. Bynajmniej. Zwykły chłopak z krwi i kości z zaletami i wadami. I z fiołem na punkcie stolarki i mebli. Jego nazwisko stało się niemal synonimem śmierci. Każdy kogo kochał, odchodził. Na zawsze. Teraz roztacza wokół siebie coś w postaci pola siłowego - wszyscy omijają go szerokim łukiem, a on sam nikogo do siebie nie dopuszcza. Wyjątkiem jest jego najlepszy przyjaciel Drew, czarujący i wygadany. I w końcu tajemnicza, milcząca Natsya. Ale za nim do tego dotrze trzeba będzie uzbroić się cierpliwość, ponieważ należy przełamać ich wzajemną niechęć i przebić się przez wiele wzniesionych - przez nich samych - murów.

„Głośne dźwięki sprawiają, że nie słyszę tych cichych, a cichych dźwięków należy się bać.”


Początkowo dziwiłam się komentarzom, jaka ta książka jest wzruszająca. Ja przez dobrą połowę książki zanosiłam się śmiechem. Dialogi pomiędzy naszą trójką - Natyą, Joshem i Drew - są tak zabawne i rozbrajające że często się śmiałam.Ale w końcu doszłam do tej smutnej części historii. Jeszcze długo po odłożeniu książki, nie mogłam wyrzucić z głowy tej historii. I nie chciałam tak szybko o niej zapomnieć.


„Czasami łatwiej udawać, że wszystko jest w porządku niż zmierzyć się z faktem, że nic nie jest takie, jakie powinno, ale nic nie możesz z tym zrobić.”

Nie potrafię wyrazić słowami jak bardzo jestem zachwycona "The Sea of Tranquility". To książka idealna. Piękna okładka (no...przynajmniej ta oryginalna), piękny i tajemniczy tytuł i - najważniejsze, oczywiście - piękna historia. Początkowo nie wiedziałam co myśleć o tej książce, nie robiłam sobie szczególnie wielkich nadziei. Nie chciałam się rozczarowywać. Co absolutnie...