Olandia. Zimne podmuchy wiatru, fale uderzające o kamieniste wybrzeże. Mgła. Czysta atmosfera tajemnicy. Lata drugiej wojny światowej, lata po niej. Dodatkowo paleta najciekawszych życiorysów. To daje nam ta książka. Genialny projekt okładki i przyjemna narracja nic tylko zachęcają do czytania, więc cóż robić?

Julia, to matka, która nie pogodziła się z zaginięciem syna. Cała rodzinna miejscowość jest przekonana, że chłopiec nigdy nie wróci. Ona jedna w to nie wierzy. Działa to na nią destrukcyjnie, jedynym przyjacielem jest tabletka i butelka wina. Ciągle na L4. Między czasie wtrącane są retrospekcje z życia Nilsa Kanta, miejscowego zbrodniarza, którego ojciec Julii oskarża o wszystkie mordy w ich mieście. Zresztą, jak reszta mieszkańców. Akcje napędza mały sandałek Jensa, syna Julii, który sprowadza ją z powrotem do rodzinnej miejscowości i zmusza do poszukiwań następnych poszlak. W końcu...najgorsza jest niepewność.

Może to mój osobisty schiz z klasy humanistycznej, ale warto zwrócić uwagę, jaki spory nacisk położony jest na sam moment zmierzchu. To po nim Julia walczy najzacieklejsze bitwy ze swoimi myślami, to po nim wszystko zamiera, a każdy ruch jest podejrzliwy. To on przykrywa dowody uciekającego dnia.

Jestem pewna, tego że sięgnę po drugą część zatytułowaną "Nocna zamieć". Jestem pewna, że ta część mnie zachwyciła. Ale...nie jestem pewna, co najbardziej mi się podobało. Chyba realistyczny świat. Starszy pan był starszym panem, nie mścił wnuka rzucając krzesłami, miał swój reumatyzm, miał swój wiek. Natomiast mieszkańcy nie byli ani filmowi ani bajkowi. REALISTYCZNI. Policja w małym, turystycznym miejscu nie była bojowa, nie miała 10 policjantów i super laboratorium z małym dexterem i szafą. Wiemy, że tacy ludzie mogli być i może nawet spotkaliśmy podobne charaktery w swoim życiu. Genialna powieść z niesamowitym klimatem. Nic więcej, nie mogę powiedzieć, by nie uszczypnąć wam z radości czytania. Ja? Jestem zachwycona i pewna, że warto ją polecić.

Olandia. Zimne podmuchy wiatru, fale uderzające o kamieniste wybrzeże. Mgła. Czysta atmosfera tajemnicy. Lata drugiej wojny światowej, lata po niej. Dodatkowo paleta najciekawszych życiorysów. To daje nam ta książka. Genialny projekt okładki i przyjemna narracja nic tylko zachęcają do czytania, więc cóż robić?

Julia, to matka, która nie pogodziła się z zaginięciem syna....