Uwielbiam prozę Johna Lutza za jego lekki styl, energiczną narrację i szczyptę ironicznego humoru. Wszystkie te cechy zawiera w sobie "Mrok".
Lutz tworzy bardzo przekonujące i wiarygodne historie, wplatając w nie charakterystyczne postaci. Akcja toczy się w odpowiednim tempie, utrzymując czytelnika w niepewności i potęgując jego ciekawość. W każdej książce z cyklu o detektywie Franku Quinnie główny bohater wraz ze swym zespołem prowadzi śledztwo, usiłując schwytać psychopatycznego mordercę.
Lutz ma to do siebie, że wymyśleni przez niego zabójcy wiecznie prześladują niewinne, "casualowe" mieszkanki Nowego Jorku. Dla mnie, jako dla zwyczajnej kobiety, jest to nieodmiennie bardzo niepokojące, wzbudzając obawę, że taki psychopata mógłby pojawić się również w jakimś polskim mieście. Myślę jednak, że można poczytać to Lutzowi za plus, gdyż tworzy tak plastycznie opowiedziane historie, że wyzwala w odbiorcy autentyczne zainteresowanie, skłaniając go do refleksji nad rzeczywistością.
Ja w swym życiu przeczytałam całkiem sporo thrillerów i kryminałów, więc wiem, że takie książki mogą czasem wpędzać w lekką paranoję, z powodu której każdego podejrzewa się o niecne zamiary, ale z drugiej strony sądzę, że warto zapoznawać się z taką literaturą, aby uświadomić sobie, że istnieje także mroczna strona świata. "Mrok" Johna Lutza może posłużyć w takim celu znakomicie.
Wartka akcja, błyskotliwe dialogi i fabuła opracowana z dbałością o logikę to cechy, dla których warto sięgnąć po serię z detektywem Quinnem.

Uwielbiam prozę Johna Lutza za jego lekki styl, energiczną narrację i szczyptę ironicznego humoru. Wszystkie te cechy zawiera w sobie "Mrok".
Lutz tworzy bardzo przekonujące i wiarygodne historie, wplatając w nie charakterystyczne postaci. Akcja toczy się w odpowiednim tempie, utrzymując czytelnika w niepewności i potęgując jego ciekawość. W każdej książce z cyklu o...