"Świata nie ma, kiedy ktoś cię upokarza. Świat zewnętrzny przestaje istnieć. Nie ma rodziców, nie ma prawników, nie ma terapeutów, nie ma przyjaciół. Jesteś tylko ty i on. Oprawca. Od niego zależy, czy się wyśpisz, czy nie (...) czy przeżyjesz ten dzień, czy nie. O tym wszystkim wiesz dopiero wtedy, kiedy z nim żyjesz. Nie wcześniej. To jest tak, jak doświadczenie śmierci, o tym, jaka ona jest, wiedzą tylko ci, co już umarli."

Tajemnicza, zaskakująca i mądra opowieść o pokonywaniu lęku, o odnajdywaniu prawa do decydowania o sobie, o miłości.

Przepiękna, wartościowa historia Hanki, opowiadana artystycznym, głębokim słownictwem. Autorka trafia w serca czytelników każdym zdaniem. W każdym słowie jest dużo emocji. Katarzyna Grochola w swojej twórczości używa epitetów oraz metafor, które pogłębiają sens wypowiedzi. Poezja autorki jest dotkliwa, osobista, rzeczywista. Każde słowo przepełnione jest rezygnacją i zaskakującą rezerwą. Na wielki plus jest zastosowanie wzruszających, chaotycznych, krótkich opisów z życia bohaterki.

"Nic nie zrobię przeciwko Tobie, będę robiła wszystko przeciw sobie."

O pustce, o wybrakowanym, prowizorycznym szczęściu, o poszukiwaniu samej siebie, o nadziei, o życiu, a przede wszystkim o przemocy w związku, który miał być opoką. Z bohaterką zdecydowanie się utożsamiłam. Historia przełamuje temat tabu. Z końcem powieści dowiadujemy się do kogo dedykowana jest poruszająca treść. Przeżywamy razem z bohaterką jej własną spowiedź wobec samej siebie.

Zachęcam do przeczytania. Zachęcam do zapoznania się z życiem osób dotkniętych przemocą w małżeństwie czy rodzinie. Uważam, że książka przekazuje wiele istotnych wartości. Pamiętajmy zatem, że jesteśmy w stanie w życiu znieść bardzo dużo, jesteśmy silni i stawimy czoła każdej przeszkodzie.

"Świata nie ma, kiedy ktoś cię upokarza. Świat zewnętrzny przestaje istnieć. Nie ma rodziców, nie ma prawników, nie ma terapeutów, nie ma przyjaciół. Jesteś tylko ty i on. Oprawca. Od niego zależy, czy się wyśpisz, czy nie (...) czy przeżyjesz ten dzień, czy nie. O tym wszystkim wiesz dopiero wtedy, kiedy z nim żyjesz. Nie wcześniej. To jest tak, jak doświadczenie śmierci,...