"Na dachu wieżowca Polsatu wylądował helikopter i wysiadł z niego prowadzący ten program, Mariusz Szczygieł" padło ze szklanego ekranu w roku 1993.

Jako trzynastolatek, wydawało mnie się to fantastyczne i potwierdzało moje wyobrażenia, że w telewizji można wszystko! Że nawet helikopter ląduje w studio!

To było wiele lat temu, program święcił swoje sukcesy, po nim pojawiły się kolejne Talk-Showy, zmieniły się problemy w Polsce i na świecie, mnie udało się po latach, odkryć Pana Szczygła na nowo, już jako fantastycznego reportażystę.

Nie sięgałem po książkę z nostalgią, ale raczej ciekawości. Zainteresował mnie jak zawsze aspekt historyczny, ciekawość tego, jakie problemy dręczyły wtedy Polaków, co się działo w tych latach dziewięćdziesiątych, jak różni się to od dnia dzisiejszego, jacy byliśmy, czy dobrze to pamiętam?

Lektura była zabawna, poruszane kwestie były dość … hmm .. nie chcę zabrzmieć lekceważąco, ale w mojej ocenie – trywialne dzisiaj. Na ów czas, na pewno natomiast takie nie były. Powiedzmy sobie jednak szczerze, tematy typu: „Reinkarnacja”, „Duchy i egzorcyści”, „Uwaga: Łowcy Dusz”, „Życie po życiu” …. no cóż .. brzmi to raczej zabawnie i niepoważnie. Pojawiają się oczywiście tematy ciekawe i trudne jak np. „Kobiety Morderczynie”, „Dzieci mają dzieci” czy „Czy Polacy są złodziejami”.

Odniosłem wrażenie, że wielu rozmówców konfabulowało, tylko po to aby zaistnieć w telewizji, w której pojawienie się wtedy, było marzeniem niejednego Polaka. Pamiętajmy, że dzisiaj w erze Internetu, TiK Toka, Facebooka, nie jest to już tak powszechne pragnienie. I problemy są zupełnie inne.

Sposób prowadzenia rozmów przez Pana Mariusza, powinien być przedmiotem wykładów na uczelniach prowadzących zajęcia dziennikarskie. Cieszę się, że moja pamięć nie płatała figlii i zapamiętałem go w taki właśnie sposób. Panie Mariuszu, dziękuję za „klasę” jaką zawsze Pan prezentuje.

Podsumowując – Polska się zmieniła. To co kiedyś było tematem tabu (Jak choćby prostytucja czy seks przed kamerami) dzisiaj jest powszechne i nie zaskakuje nikogo (szczególnie w erze OnlyFans czy seks filmami, które prywatne osoby kręcą i wrzucają w sieć). Zmieniły się problemy, nie jesteśmy już tak biedni, że kradniemy papier toaletowy w firmie. Fala w wojski to na szczęście już tylko słabe wspomnienie ….

No i wydaje mnie się, że nie jesteśmy już tak naiwni i łatwowierni jak większość osób przedstawiających w książce swe historie.

I mam nadzieję, że to fakt, a nie tylko moje przekonanie.

"Na dachu wieżowca Polsatu wylądował helikopter i wysiadł z niego prowadzący ten program, Mariusz Szczygieł" padło ze szklanego ekranu w roku 1993.

Jako trzynastolatek, wydawało mnie się to fantastyczne i potwierdzało moje wyobrażenia, że w telewizji można wszystko! Że nawet helikopter ląduje w studio!

To było wiele lat temu, program święcił swoje sukcesy, po nim...

Świetna rozrywka, zapis czasów. Sposób rozmawiania Mariusza Szczygła powinien być przedmiotem analiz studentów dziennikarstwa. Mistrzostwo!
Książka z klimatem, uśmiechasz się pod nosem co chwila. I nie jest to głupi rechot:)

Świetna rozrywka, zapis czasów. Sposób rozmawiania Mariusza Szczygła powinien być przedmiotem analiz studentów dziennikarstwa. Mistrzostwo!
Książka z klimatem, uśmiechasz się pod nosem co chwila. I nie jest to głupi rechot:)